Spektinda kaj spektenda filmo pri antisemitismo (anglalingva)

Vere spektinda kaj spektenda anglalingva filmo pri antisemitismo:

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Letero al amikoj de la palestinanoj

Tiu ĉi artikolo estas skribita el norvega vidpunkto, sed malgraŭ tio la artikolo tute bone legeblas de ĉiuj.

Kara amiko de la palestinanoj!

Ni dum longa tempo sekvis la evoluon en la najbaraĵo de viaj amikoj kaj tial permesas al ni doni al vi kelkajn observojn kiujn ni faris koncerne ilian situacion.

La palestinanoj bonŝance ne statas tiel malbone kiel certaj volas aserti.

Ni ofte ekhavas la impreson ke viaj amikoj loĝas en la plej malbona najbaraĵo en la mondo. Estas evidente ke ili ne loĝas en la plej bona, sed ankaŭ ne en la plej malbona.

Kiam UN rangigas la landojn de la mondo laŭ variabloj kiel antaŭvidata vivodaŭro, kapablo legi kaj skribi, nivelo de edukado, Malneta Enlanda Produkto (MEP) po enloĝanto kaj aĉetpovo, la palestinanoj en Cisjordanio kaj la Gaza-strio estas kiel 106-aj (HDI-tabelo de 2008).

Kiel komparo la arabaj fratoj kiuj loĝas muron ĉe muro, la sirianoj kaj egiptoj, estas respektive kiel 105-aj kaj 116-aj. La palestinanoj rangiĝas pli bone ol la meznombro de la arabaj landoj koncerne ĉiujn ĉefnombrojn pri vivodaŭro kaj edukado. Popoloj en pli ol 70 ŝtatoj kaj regionoj en la mondo estas pli malbonaj en tiu ĉi rangiĝo ol viaj amikoj.

Tiuj ĉi nombroj estas des pli impresaj kiam ni konsideras ke pluraj palestinaj grupoj estas elektintaj militadon kontraŭ la najbarŝtato kiel ĉefan strategion.

En jaro 2009 estis pli kaj pli ofte raportita pri forta ekonomia kresko en Cisjordanio. Tio aparte dependas de tio ke la Palestina Aŭtoritato havigis pli efikajn policistarojn por starigi publikan ordon.

La palestinanoj travivas multe malpli da militoj ol multaj aliaj popoloj.

Ankaŭ koncerne militojn kaj armitajn konfliktojn la palestinanoj ne statas plej malbone.

La palestinanoj ja travivis siajn dozojn da suferoj en tiu ĉi kunteksto, sed certaj volas aserti ke tiuj estas grandparte aŭ parte proprakulpe kaŭzitaj. Tiun debaton ni ne tenos tie ĉi.

Estas tamen nekontestebla fakto ke furiozas nenombreble da militoj kaj konfliktoj kiuj estas multe pli sangaj ol tiuj en kiuj viaj amikoj estas enmiksitaj.

En la mapo ĉi-supre la grando de la regionoj en la mondo estas prezentita per relativa grando laŭ la nombro de mortigitoj en militoj kaj konfliktoj ene de la regiono proporcie al la tuta nombro de mortigitoj en militoj en la mondo. La nombroj estas de jaro 2002.

La nombro de mortigitoj en ambaŭ flankoj de la “intifado” de la palestinanoj konsistigis kune malpli ol unu procenton el la nombro de mortigitoj en militoj en 2002, eĉ kvankam estis la plej sanga jaro de la dua intifado.

Norvega “spertulo pri la Mezoriento”, kiu estis proparolanto de la politika agendo de viaj amikoj dum pluraj jardekoj, celas ke la nova ŝtato kiu estis fondita en la najbaraĵo de la palestinanoj en 1948 eble estas la plej granda morala dilemo en nia tempo.

Tiakaze ni devas nin demandi: Kiom da gehomoj mortintaj en la militoj montrataj per la landograndoj sur la mapo, rilatas eĉ iomete kun tiu ŝtato?

La akuzo fariĝas eĉ pli harstariga kiam oni rigardas konforman mapon pri la nombro de mortigitoj dum la tuta periodo 1945 – 2000.

Se vi havas la impreson ke la najbaroj de la palestinanoj estas la plej teruraj militinstigantoj en la mondo, tio estas aŭ ĉar vi fariĝis viktimo de tordita gardado de novaĵoj aŭ de kontraŭjudisma propagando de eŭropa aŭ islamisma speco.

La palestinanoj ricevas pli da ekonomia subteno po enloĝanto ol iu alia popolo.

Se ne viaj amikoj ĉiam ricevas tiel multe de sia plej proksima najbaro, ili havas multajn kaj donacemajn amikojn ĉirkaŭ la mondo.

Neniu popolo ricevas tiel multe da internacia subteno kiel la palestinanoj po enloĝanto. La subteno estas ofte pli granda ol tiu kiun la plej malriĉaj kaj plej milite difektitaj afrikaj landoj ricevas.

La palestinanoj ricevas ankaŭ el Norvegio multe pli da subteno po enloĝanto ol iu alia popolo sur la tero.

La palestinanoj neniam estis pli proksime al nacia suvereneco ol tio kio ili nun estas.

Internacia subteno al viaj amikoj ne nur venas en la formo de mono. Estas ankaŭ donata evidenta politika subteno por iliaj naciaj ambicioj.

Vi devas memori ke la palestinanoj neniam antaŭe havis propran ŝtaton. Neniam estis iu Palestino. Viaj amikoj tial neniam estis pli proksime al iu nacia suvereneco ol tio kio ili estas hodiaŭ.

En la 1990-aj jaroj estis starigita la Palestina Aŭtoritato. Preskaŭ ĉiuj palestinanoj en Cisjordanio kaj la Gaza-strio per tio subiĝis al civila palestina regado, la plejparto ankaŭ al palestina sekureca regado.

La internacia komunumo estas preparita agnoski la starigon de la ŝtato Palestino tiel baldaŭ kiam fina pacinterkonsento troviĝas.

La palestinanoj povas ekhavi propran ŝtaton kiam ili akceptas ke la najbaroj retenu la sian.

En la pacintertraktoj en 2000/2001 kaj en 2007/2008 evidentiĝis kio pli ol io alia malhelpas al pacsolvo inter la palestinanoj kaj ilia plej proksima najbaro.

Kaj Jaser Arafat kaj Maĥmud Abbas malakceptis proponojn pri fondado de palestina ŝtato en la tuta Gaza-strio kaj preskaŭ tuta Cisjordanio.

La palestinaj estroj oste malmole malcedis la postulon ke pli ol 5 milionoj da palestinanoj (la idaro de la rifuĝintoj de 1948) havu la rajton ekloĝiĝi en la najbara ŝtato kaj per tio fundamente ŝanĝi la demografian kunmetadon de tiu ĉi ŝtato.

En tiu ĉi mallonga letero mi ne povas tuŝi ĉiujn detalojn pri kial tio estas rifuzita de la najbaroj de viaj amikoj.

Tute mallonge: La najbara ŝtato de la palestinanoj havas evidentan plimulton de popolo kiu estis sen propra ŝtato dum multaj jarcentoj. La spertoj de tio estis tre malbonaj kaj en Eŭropo kaj en Mezoriento.

Ekde 1948 tiu ĉi najbara popolo estis plimulto en sia propra ŝtato, en la sama regiono kie ilia religia ĉefcentro troviĝis dum la lastaj tri mil jaroj.

La najbaroj de viaj amikoj havas nur unu ŝtaton en la mondo kie ili estas plimulto, nur unu ŝtaton kie ilia lingvo estas nacia lingvo, nur unu ŝtaton kie la ŝtato estas stampita de ilia religio. Ili ne povas perdi ĝin.

Por viaj amikoj – la palestinanoj – la situacio estas alia. Ili jam estas plimulto en la ŝtato Jordanio, evidenta plimulto en pli ol 20 ŝtatoj parolas ilian lingvon kaj evidenta plimulto en pli ol 50 ŝtatoj havas la saman religion.

Se la palestinanoj rezignas la postulon pri “rajto reveni”, la najbaroj ekkomprenos ke viaj amikoj antaŭ ĉio estas okupataj de ekhavo de propra ŝtato en Cisjordanio kaj la Gaza-strio. Hodiaŭ evidenta plimulto de la najbaroj havas la impreson ke la palestinaj estroj ne akceptis la identecon kaj konstucian leĝon de la najbara ŝtato.

Eble la plej grava helpo kiun vi povas doni al viaj amikoj estas kuraĝigi ilin akcepti aliajn solvojn ol moviĝon al la najbara ŝtato.

Tradukita el la norvega: Brev til venner av palestinerne

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Ĉu Israelo kaj la judoj faris/faras malbonaĵojn al la palestinanoj?

En tiu ĉi artikolo ni informiĝas pri ĉu Israelo kaj la judoj faris/faras malbonaĵojn al la palestinanoj. Ni malkaŝas la malveraĵojn dissematajn de la arabaj estroj kaj la maldekstro.

Malamo
Tutcerte estas tiel ke la plejpartego de la homoj sur nia planedo volas vivi en paco kaj trankvilo. Oni volas vivi tute ordinaran vivon: oni volas ĝui la vivon, studi, labori kaj fondi familion. Konfliktoj kaj militoj estas finfine kaŭzataj de rilative eta grupo da homoj. Sekve ĉiuj devas suferi pro la agadoj de tiu ĉi eta grupo. La konflikto inter Israelo kaj ties malamikoj ne multe diferencas de tio. Ankaŭ tiu ĉi konflikto estas finfine kaŭzata de relative eta grupo da homoj.

La konflikto inter Israelo kaj ties malamikoj ŝajnas esti senespera. Ŝajnas ke ĝi estas malfacile solvebla. De tempo al tempo novaj tumultoj ekflamas. Homoj mortas kaj suferas.

Malamo estas unu ingredienco en ĉiuj konfliktoj kaj tiu ingredienco kompreneble ankaŭ troviĝas en la konflikto inter Israelo kaj ties malamikoj. Por kompreni tiun ĉi konflikton, estas grave pripensi la reciprokan malamon inter judoj kaj araboj. Estas evidente ke la malamo kontraŭ la judoj de la araba flanko estas multe pli forta ol ia malamo kontraŭ la araboj de la juda flanko.

Kial devas troviĝi juda ŝtato
La judoj sufiĉe multe diferencas de aliaj popoloj en la mondo. Ili loĝis en diasporo ĉirkaŭ la mondo, sed tamen ili konservis sian kulturon, siajn tradiciojn kaj sian religion. Ili ankaŭ grandparte ne miksiĝis kun aliaj popoloj, sed konserviĝis kiel popolo. (Troviĝas ja tiuj kiuj malice asertas ke la juda popolo estus inventita, sed genetikaj esploroj montras ke ekzistas aparta juda popolo. Newsweek havas interesan anglalingvan artikolon pri tio: The DNA of Abraham’s Children.)

La judoj ankaŭ estas la plej persekutata popolo en la mondo. Konsiderante ke la judoj estis tiel grandskale persekutataj, devus esti memkompreneble ke ili devas havi propran ŝtaton. Devus ankaŭ esti memkompreneble ke tiu ĉi ŝtato troviĝu en la sama loko kie troviĝis la iama Izraelo – la historia patrujo de la juda popolo. Kiam la judoj iom post iom revenis al tiu ĉi regiono la Holokaŭsto ne estis okazinta. Post la Holokaŭsto la bezono de juda ŝtato devus esti eĉ pli memkomprenebla.

Juda ŝtato devas ekzisti por ke la judoj tie povus vivi en tuta libereco – sen timo pri eblaj persekutoj. La historio montris ke devas troviĝi juda ŝtato, ĉar kiam la judoj estis persekutataj neniu ŝtato protektis ilin sed lasis la persekutadon okazi. Oni ne kun certeco povas diri ke tio ne povus okazi denove. Ŝajnas ke la homaro malbone lernas de la historio. Montriĝis ke la juda popolo devas havi la eblon mem decidi pri sia destino. Tial la ekzisto de juda ŝtato estas nepra bezonaĵo.

Iom da historio
En 1920 en San Remo estis decidite ke en la brita mandata teritorio estu fondota ŝtato por la juda popolo. Tiu ĉi decido estis konfirmita du jarojn poste en la Ligo de Nacioj. Kaj judoj daŭre revenis al la teritorio kie iam troviĝis ilia historia patrujo. La teritorio ne estis malplena de loĝantoj, sed la teritorio ankaŭ ne estis plenplena de loĝantoj. Ĝi estis sufiĉe maldense enloĝata.

La enmigrado de araboj neniel estis limigita. Araboj enmigris pro la pli bonaj vivkondiĉoj kiuj estiĝis pro la judoj, sed estiĝis ankaŭ gravaj problemoj pro la araba tumultemo.

Grave estas atenti ke la juda reveno al ilia historia patrujo ne egalas al imperiismo. Imperiistoj konkeris terojn perforte, forpuŝis la tiean loĝantaron kaj ekspluatis la naturriĉaĵojn. La judoj ne tiel faris, sed ili aĉetis terpecojn.

En 1947 UN proponis dispartigon de la teritorio en unu juda kaj unu araba ŝtato. La judoj tion akceptis, sed la araboj tion ne akceptis. La judoj deklaris sin sendependaj kaj tiel estiĝis la juda ŝtato Israelo. Israelo deklarinte sin sendependa la najbarlandoj ekmilitis. Israelo transvivis la militon. La milito ankaŭ kaŭzis ke 700 000 palestinanoj rifuĝis.

Dupolusiĝo
Koncerne la konflikton inter Israelo kaj ties malamikoj troviĝas ia dupolusiĝo. Tio estas ke iuj simpatias por Israelo kaj iuj simpatias por la palestinanoj. La unua flanko asertas ke la alia malpravas kaj male kaj la opinioj pri la historio povas esti tre foraj de unu la alia. Koncerne tion oni devas konsideri, samkiel pri la malamo de la araba flanko kontraŭ la judoj kaj male, ke la emo al distordado de historiaj faktoj kaj emo al inventado kaj diskonigado de malveraĵoj kaj mitoj estas multe pli granda en la araba flanko ol en la israela.

Tiu ĉi fenomeno bone montriĝas koncerne la palestinajn rifuĝintojn. Ĉiuj militoj kaj okazaĵoj dum militoj estas teruraj. Ankaŭ la fuĝo de la palestinanoj estas kompreneble terura. Sed terure estas ankaŭ tio kion la judoj estas devintaj travivi.

Kio kaŭzis la fuĝon de la palestinanoj?
Jen la dupolusiĝo envenas. La respondo al la demando pri kio kaŭzis la fuĝon de la palestinanoj dependas de tio en kiu “poluso” oni troviĝas.

Logika konkludo devus esti ke la milito per si mem kaŭzis ke palestinanoj fuĝis. Militoj normale kaŭzas ke homoj rifuĝas. Iuj tamen emas rezonadi ke la palestinanoj estis forpelitaj por “fari Israelon juda”. La opinioj estas tre malsimilaj. Sed kio estas la vero? Veras ke la judoj forpelis parton de la palestinanoj, sed ĉu ili faris tion por “fari Israelon juda” aŭ ĉu ili faris tion pro aliaj kaŭzoj?

Grave estas konsideri ke por Israelo ne troviĝis la eblo malvenki la militon en 1948. Por pli bone kompreni la aferon oni povas ekz. kompari kun mia lando Finnlando. Se Finnlando estus malvenkinta la militojn kun Rusio tio estus kompreneble efikinta malbonege al Finnlando kaj ties popolo. Sed la malvenko plej verŝajne ne estus elmetinta la finnan popolon en rektan vivdanĝeron. Rusio estus stariginta armeejojn en Finnlandon kaj estus perforte transmoviĝinta finnojn en aliajn lokojn de Rusio. Do gravaj aferoj estus okazintaj, sed la tuta loĝantaro en Finnlando ne estus trovinta sin en rekta vivdanĝero.

Kun sufiĉa certeco oni povas diri ke la samo ne koncernis Israelon kaj la judan popolon en la milito en 1948. Ebla malvenko de tiu milito estus signifinta katastrofegon por la juda popolo. La milito sufiĉe certe estus finiĝinta en grandskala buĉado de la mezorienta judaro, ĉar Mohammad Amin-al-Husayni, kiu ludis ĉefrolon koncerne la tiaman “naciismon” de la palestinanoj, kunlaboris kun Adolf Hitler. Troviĝis plano por ankaŭ solvi la “judan problemon” en Mezoriento.

Havante tiujn ĉi informojn enkape, devus esti memkompreneble ke la milito en 1948 estis grandega danĝero kaj minaco por la mezorienta judaro. En tia situacio la judoj ne havis aliajn eblojn ol forpeli parton de la tumultema arabaro.

Konsiderende estas ankaŭ ke la plejparto de la palestinanoj ne lasis la palestinan teritorion. Nur unu triono el ili alvenis ekster Palestino. Du trionoj el ili estis formovitaj de unu parto de Palestino al alia kaj ne for de sia lando.

La kaŭzo de la fuĝo de la palestinanoj estas unu afero konsiderenda kiam oni volas klarigi kiel Israelo kaj la judoj traktas la palestinanojn. Fakto estas ke la milito mem kaŭzis la fuĝon kaj ke Israelo devis forpeli parton de la palestinanoj pro sekureco. Tamen troviĝas tiuj kiuj volas distordi la faktojn. Troviĝas tiuj kiuj asertas ke troviĝis israela plano forpeli la palestinanojn. Tia plano tamen ne troviĝis. La aserto ke Israelo estus forpelinta parton de la palestinanoj por “fari Israelon juda” ankaŭ ne veras. Israelo ja havas rimarkindan araban loĝantaron hodiaŭ.

Pliaj informoj pri tiuj aferoj troviĝas en la antaŭaj artikoloj “Benny Morris korektas tiujn kiuj citas lin pri la milito 1947-49” kaj “La sekurecaj konsideroj de Israelo”.

Israelo kaj Cisjordanio
Alia konsiderendaĵo kiam oni tuŝas la aferon kiel Israelo traktas la palestinanojn, estas tiu pri kiel Israelo rilatas al palestinanoj en Cisjordanio. Koncerne tion troviĝas multe da konfuzo.

Historia fakto estas ke judoj loĝis en la teritorio, kiun oni hodiaŭ vaste nomas Cisjordanion, dum la tuta historio, escepte de inter 1948 kaj 1967. (Pri tio troviĝas pliaj informoj en antaŭa artikolo “Israelo kaj ties kolonioj en Cisjordanio”.)

Kiel mi jam skribis la malamo kontraŭ la judoj de la araba flanko estas multe pli granda ol la malamo kontraŭ la araboj de la juda flanko. Ankaŭ la emo al distordado de historiaj faktoj kaj emo al inventado kaj diskonigado de malveraĵoj kaj mitoj estas multe pli granda en la araba flanko ol en la israela.

La araba mondo klopodis ekstermi Israelon tri fojojn permilite: 1948, 1967 kaj 1973. Sed ili malsukcesis. Tiel granda estas la malamo. Hodiaŭ ili militas per aliaj rimedoj, nome diskonigante malveraĵojn. Se troviĝas malveraĵoj kaj klopodoj distordi historiajn faktojn koncerne la palestinajn rifuĝintojn, troviĝas multe pli da malveraĵoj pri kiel Israelo rilatas al la palestinanoj en Cisjordanio. La mitoj kaj malveraĵoj abundas kaj la diskonigado kaj dissemado de ili bone sukcesis. Tio tiel bone sukcesis ke eĉ la monda amaskomunikilaro fidas je tiuj mitoj kaj malveraĵoj kaj plue diskonigas ilin. Eĉ mondaj estroj kaj politikistoj fariĝis trompatoj kaj tiel mem fariĝis trompantoj.

Tutcerte troviĝas tiuj kiuj tute kaj plene estas certaj ke Israelo persekutas la palestinanojn kaj faras ajnajn malbonaĵojn al ili. Sed se oni tiel pensas oni fariĝis trompita de la malveraĵoj kaj mensogoj.

Tiel grandskale abundas la mensogoj ke estas malfacile scii kiel komenci por klarigi la aferon. Komence oni povus klarigi ke
– judoj rajtas iel loĝi en Cisjordanio ĉar judoj loĝis en tiuj teroj dum jarmiloj
– Israelo kaj la palestinanoj devas intertrakti kaj kune interkonsenti pri la detaloj
– la israela ĉeesto en Cisjordanio okazas ĉefparte pro sekureco.

La bildo kiun ordinaraj homoj ĝenerale havas, estas ke Israelo limigas la moviĝon de la palestinanoj, detruas iliajn domojn, subpremas ilin kaj faras ajnajn malbonaĵojn al ili.

La kerna afero estas: Israelo ne senkaŭze kaj kaprice limigas la moviĝon de la palestinanoj aŭ senkaŭze kaj kaprice detruas palestinajn domojn.

La antaŭa artikolo “La bonaj malnovaj tempoj antaŭ la paco” bone klarigas kiel en Israelo kaj la palestinaj teritorioj estis en la 70-aj kaj 80-aj jaroj. La palestinanoj povis libere moviĝi. Sed venis la terorismo kaj tial Israelo devas fari aranĝojn pro sekureco.

Israelo ne kaprice detruas domojn de palestinanoj. Ili detruas bombfarejojn kaj armilprovizejojn. Sed la araba propagando transformas tion. Estas asertate ke Israelo detruas domojn de palestinanoj kvankam en la realeco temas pri bombfarejoj kaj armilprovizejoj.

La malamo kontraŭ Israelo kaj la judoj de la araba flanko estas tiel granda ke tiaj aranĝoj fare de Israelo pro sekureco, transformiĝas al io tute alia. Tio estas la nova rimedo de la araba mondo kontraŭ Israelo. Ili ne sukcesis ekstermi Israelon per la tri militoj. Tial ili “inventis” novan rimedon: la mensogojn.

La vero estas ke Israelo ne persekutas la palestinanojn. Ili ne konscie kaj daŭre faras malbonaĵojn al ili. Ili ne kaprice detruas domojn de palestinaj familioj aŭ faras aliajn kruelaĵojn. Ili kontraŭlaboras la terorismon. Ili tial detruas bombfarejojn kaj armilprovizejojn. Pro la terorismo ili ankaŭ devas limigi la moviĝon de la palestinanoj. Israelo estas demokratio – la ununura en Mezoriento – kaj la lando tial observas la homajn rajtojn. Ili traktas la palestinanojn kiel eble plej bone, kvankam kelkfoje estas malfacile por Israelo starigi la sekurecajn aranĝojn.

La kerna problemo estas la araba terorismo kontraŭ la juda ŝtato. Se la terorismo de troviĝus, ankaŭ ne troviĝus limigado de la moviĝo de palestinanoj. Ankaŭ ne troviĝus detruado de domoj kie troviĝas bombfarejoj kaj armilprovizejoj.

Se oni fidas je la mensogoj ke Israelo daŭre farus malbonaĵojn al la palestinanoj, oni fariĝis trompita de araba propagando. Bedaŭrinde tiuj mensogoj englitis en niajn tagĉambrojn per gazetoj kaj televido kiuj estas parte infektitaj de tiaj mensogoj.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Israelo – la ununura juda ŝtato

Kritikado de Israelo kaj kontraŭjudismo

Tradukita el la sveda: Israelkritik och antisemitism. La artikolo aludas al la sveda debato pri la Mezoriento, sed tio ne estas problemo ĉar la informoj aplikeblas tutmonde.

En la sveda debato pri la Mezoriento iuj debatantoj estas foje akuzitaj esti kontraŭjudistoj. Multaj porpalestinaj debatantoj diras male ke porisraelaj aŭ judaj debatantoj utiligas la nocion kontraŭjudismo kiel batalilon por subfosi efektivajn argumentojn. Sveda Israelinformejo kompreneble opinias ke oni rajtas kritiki la israelan ŝtaton, precize kiel oni rajtas kritiki ĉiujn aliajn landojn en la mondo konforme al la parollibereco. Troviĝas tamen okazoj kiam kritiko de la israela ŝtato transiras fariĝi kontraŭjudismo.

Kontraŭjudismo signifas malamon de judoj kaj diskriminacion de judoj. Troviĝas aro da malnovaj antaŭjuĝoj kaj mitoj pri la juda popolo kiuj ankoraŭ pluvivas (por pliaj informoj pri tiuj vidu ekz. http://eo.wikipedia.org/wiki/Kontraŭjudismo).

Per la fondiĝo de la israela ŝtato ankaŭ la kontraŭjudismo ŝanĝiĝis. Israelo ja estas la hejmlando de la juda popolo kaj per tio nova formo de kontraŭjudismo evoluis kiu celas Israelon. Tiu ĉi formo aperas de tempo al tempo en la debato pri Mezoriento kaj por ke oni scius kiam tio okazas ni ĉi-sube listigis la tri plej oftajn ekzemplojn pri kiam kritiko kontraŭ Israelo transiras al kontraŭjudismo. Tio tamen ne estas ia tute kompleta listo kaj ankaŭ kontraŭjudismo de la malnova tipo troviĝas en la debato pri Mezoriento.

1. Pridubado de la ekzisto de Israelo

Israelo estas la hejmlando de la juda popolo. La ligo de la judoj al Israelo estas pli ol 3000-jara kaj troviĝas je la politika, kultura, demografia kaj la religia niveloj. Dum tiuj 3000 jaroj ĉiam loĝis judoj en Israelo kaj la judoj ankaŭ estas la ununura popolo kiu havis ŝtatfondiĝon en la regiono. Aserti ke Israelo ne havas ekzistorajton estas forigi la rajton de la juda popolo je sia propra lando. Tio estas kontraŭjudismo ĉar homoj ĝenerale havas memdecidrajton kaj ankaŭ ĉar oni neas la historion de la juda popolo. Neniam ja okazas ke iu kritikas ekz. la rajton de la svedoj al propra lando – Svedio. Fariĝas eĉ pli absurde kiam iuj debatantoj subtenas la memdecidrajton kaj propran landon de la palestinanoj same kiam oni neas al la judoj la samon.

2. Kiam al Israelo estas atribuita ecoj kaj agoj de “monstra” karaktero

Kiel la lando de la juda popolo Israelo estas simbolo por la juda. Okazas en la debato pri Mezoriento ke Israelo estas priskribita faranta monstrajn agojn kaj posedanta ecojn kiuj estas vere malicaj. Tiuj ĉi ecoj kaj agoj neniel estas ligitaj al la realeco, sed estas ofte klaraj fabrikaĵoj. Unu ekzemplo estas ke Israelo foje estas priskribita kiel faranta holokaŭston al la palestina popolo. Tio kompreneble estas tute absurde. Dum la Holokaŭsto Nazia Germanio ekstermis 6 milionojn da judoj en sistema kaj industria procedmaniero. Egaligi la konflikton inter Israelo kaj la palestinanoj, teritoria konflikto kun mortintoj en ambaŭ flankoj je nivelo malproksime de tiu de la dua mondmilito, kun la Holokaŭsto fariĝas per tio esprimo de kontraŭjudismo. Precize la komparo kun la Holokaŭsto fariĝas insultega ĉar antaŭ ĉio estis judoj kiuj estis elmetitaj. En la gazetaro estas ankaŭ foje skribite ke Israelo direktas la mondon, la amaskomunikilojn ktp. per influo je alta nivelo – klasika malnova kontraŭjuda mito novspeca. Plue troviĝas artikoloj en kiuj sur senkaŭzaj informoj estas asertate ke Israelo utiligas precipe malicajn kaj rilate al internacia juro abomenajn metodojn kiel nervotrafajn gasojn kiuj nur trafas arabojn, strangajn ĥemiajn armilojn interalie.

3. Misproporcie negativa fokuso al Israelo kompare kun aliaj konfliktoj/popoloj en konflikto

Troviĝas misproporcie granda fokuso al Israelo en la svedaj amaskomunikiloj. La konflikto estas grandblovita kaj pligrandigita kompare kun aliaj konfliktoj ĉirkaŭ la mondo. Kial precize la juda lando kaj tio kion la juda popolo faras, estas enfokusigite? Mortas multoble pliaj en konfliktoj en Irako, Sudano, Rusio, Ĉeĉenio, Kongo sed oni ne konsideras tiujn konfliktojn en sama grado. Povus esti asertate ke tio dependas de kontraŭjudismo – malfacilaĵo por la malnova Eŭropo forlasi sian fokuson al la juda popolo kiel io malbonvola. Iuj intelektuloj asertas ankaŭ ke per la prezentado de Israelo kiel malica aperaĵo, fariĝas pli facile por Eŭropo trakti sian propran malserenan historion kontraŭ la juda popolo. Tiu ĉi konduto riskas konduki al eĉ pli da kontraŭjudismo ĉar la juda popolo estas prezentata kiel pli “malica” kompare kun aliaj.

En la angla oni ofte parolas pri “Three D:s” (tri D-oj)

1. Double standards (duoblaj normoj)
2. Demonization (demonecigo)
3. Delegitimization (senlegitimigo)

Pliaj fontoj:

David Matas ”Aftershock – Anti-Zionism and Antisemitism”
www.adl.org
http://antisemitismus.net/europa/sharansky-1.htm (The three D:s)

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Judoj kun ses brakoj

Parolo de la hispana ĵurnalistino, skribistino kaj eksa politikistino Pilar Rahola.

Kunveno en Barcelono kun cento da advokatoj kaj juĝistoj antaŭ unu monato.

Ili kunvenis por aŭskulti miajn opiniojn pri la mezorienta konflikto. Ili scias ke mi estas hereza ŝipo en la ŝiprompiĝo de “soleca pensado” koncerne Israelon, kiu regas en mia lando. Ili volas aŭskulti min, ĉar ili demandas al si, se Pilar estas serioza ĵurnalistino, kial ŝi riskas perdi sian fidindecon defendante la fiulojn, la kulpulojn? Mi respondas provoke – Vi ĉiuj kredas ke vi estas spertuloj pri internacia politiko parolante pri Israelo, sed vi fakte scias nenion. Ĉu vi kuraĝus paroli pri la konflikto en Ruando, Kaŝmiro? En Ĉeĉenio? – Ne.

Ili estas juristoj, ilia areno ne estas geopolitiko. Sed ili kuraĝas kontraŭ Israelo, kiel ĉiuj aliaj. Kial? Ĉar Israelo estas daŭre sub la amaskomunikila grandiga vitro kaj la distordita bildo malpurigas la cerbojn de la mondo. Kaj ĉar tio estas parto de tio kio estas politike korekte, tio ŝajnas esti parto de solidareco, ĉar paroli kontraŭ Israelo estas senkoste. Tiel kulturitaj homoj, legantaj pri Israelo, pretas kredi ke judoj havas ses brakojn, samkiel dum la mezepoko homoj kredis je ĉiu ajn indigniga afero.

La unua demando estas do kial tiel multaj inteligentaj homoj, parolante pri Israelo, subite fariĝas idiotoj. La problemo kiun ni kiuj ne demonecigas Israelon havas, estas ke ne troviĝas debato pri la konflikto. Ĉio kio troviĝas estas la slogano; ne troviĝas interŝanĝo de ideoj. Ni ĵetas sloganojn al unu la alia; ni ne havas seriozajn informojn, ni suferas de la sindromo de “hamburgera ĵurnalismo”, plena de antaŭjuĝoj, propagando kaj simpligo. Intelektaj pensuloj kaj internaciaj ĵurnalistoj rezignis Israelon. Ĝi ne ekzistas. Tio estas la kialo ke kiam iu klopodas iri pli transen al la “sola penso” de kritiki Israelon, li fariĝas suspekta kaj nefidela kaj estas senpere apartigita. Kial?

Mi dum jaroj klopodis respondi tiun demandon: kial?

Kial, el ĉiuj konfliktoj en la mondo, sole tiu ĉi interesas ilin?

Kial eta lando kiu batalas por transvivi estas krimigita?

Kial manipulita informo tiel facile triumfas?

Kial estas la tuta popolo de Israelo reduktita al simpla amaso de murdemaj imperiistoj?

Kial ne troviĝas palestina kulpo?

Kial Arafat estas heroo kaj Ŝaron monstro?

Fine, kial kiam Israelo estas la sola lando en la mondo kiu estas minacata de ekstermo, ĝi ankaŭ estas la sola kiun neniu konsideras kiel viktimon?

Mi ne pensas ke troviĝas ununura respondo al tiuj demandoj. Kiel estas neeble tute klarigi la historian malicon de kontraŭjudismo, estas ankaŭ neeble tute klarigi la hodiaŭan malprudenton de kontraŭisraelismo. Ambaŭ trinkas el la fonto de netoleremo kaj mensogoj. Krome, se ni akceptas ke kontraŭisraelismo estas la nova formo de kontraŭjudismo, ni konkludas ke cirkonstancoj ŝanĝiĝis, sed la plej profundaj mitoj kaj de la mezepoka kristana kontraŭjudismo kaj de la moderna politika kontraŭjudismo, estas ankoraŭ sendifektaj. Tiuj mitoj estas parto de la kroniko de Israelo.

Ekzemple la mezepoka judo akuzita pri mortigado de kristanaj infanoj por trinki ilian sangon estas rekte ligita kun la israela judo kiu mortigas palestinajn infanojn por ŝteli ilian landon. Ĉiam ili estas senkulpaj infanoj kaj nigraj judoj. Simile la judaj bankistoj kiuj volis superregi la mondon tra la eŭropaj bankoj, laŭ la mito de la protokoloj, rekte estas ligitaj kun la ideo ke la judoj de Wall Street volas superregi la mondon tra la Blanka Domo. Regado de la gazetaro, regado de la financoj, la universala konspiro, ĉio kio kreis la historian malamon kontraŭ la judoj estas hodiaŭ trovita en la malamo de la israelanoj. En la nekonscio, tiam, batas la DNA de la okcidenta kontraŭjudisto, kio kreas efikan kulturan medion.

Sed kio batas en la konscio? Kial novigita netoleremo elfluegas kun tia malamemo, enfokusigite nun, ne kontraŭ la juda popolo, sed kontraŭ la juda ŝtato? El mia vidpunkto tio havas historiajn kaj geopolitikajn motivojn, interalie la jardekojn longa sanga soveta rolo, la eŭropa kontraŭamerikismo, la energidependeco de la okcidento kaj la kreskanta islamista fenomeno.

Sed ĝi ankaŭ aperas el malvenkoj kiujn ni spertas kiel liberaj socioj, kondukante al forta etika relativismo.

La morala malvenko de la maldekstro. Dum jardekoj la maldekstro levis la flagon de libereco kie ajn troviĝis maljusteco. Ĝi estis la deponejo de la utopiaj esperoj de socio. Ĝi estis la granda konstruisto de la estonteco. Spite al la murdema malico de stalinismo malaltigi tiujn utopiojn, la maldekstro konservis sendifekta sian aŭron de batalo kaj ankoraŭ ŝajnigas montri la bonan kaj malican en la mondo. Eĉ tiuj kiuj neniam voĉdonus por maldekstraj opcioj donas grandan prestiĝon al maldekstraj intelektuloj kaj permesas al ili esti tiuj kiuj monopoligas la koncepton de solidareco. Kiel ili ĉiam faris. Tiele tiuj kiuj batalis kontraŭ Pinochet estis liberecobatalantoj, sed la viktimoj de Castro estas elpelitaj el la paradizo de herooj kaj konvertitaj al vualitaj faŝistoj.

Tiu historia perfido de libereco estas rekreita en la nuna tempo per matematika precizeco. Ekzemple la estroj de Hizbulaho estas konsiderataj herooj de rezisto, dum pacifistoj kiel la israela kantistino Noa estas insultataj sur la stratoj de Barcelono. Ankaŭ hodiaŭ, kiel hieraŭ, la maldekstro estas diskoniganta totalismajn ideologiojn, enamiĝas al diktatoroj kaj, en ĝia ofensivo kontraŭ Israelo, ignoras la detruon de fundamentaj rajtoj. Ĝi malamas rabenojn, sed enamiĝas al imamoj; krias kontraŭ la Israela Defenda Armeo, sed aplaŭdas la teroristojn de Hamaso; priploras la palestinajn viktimojn, sed malestimas la judajn viktimojn kaj kiam ĝi estas kortuŝita pro palestinaj infanoj ĝi faras tion nur se ĝi povas kulpi la israelanojn.

Ĝi neniam denuncos la kulturon de malamo aŭ ties preparo de murdado. Antaŭ unu jaro en la AIPAC-konferenco en Vaŝingtono mi faris la sekvajn demandojn:

Kial ni ne vidas manifestaciojn en Eŭropo kontraŭ la islamaj diktaturoj?

Kial ne okazas manifestacioj kontraŭ la sklaveco de milionoj da muzulmanaj virinoj?

Kial ne estas iuj deklaroj kontraŭ la uzo de bomboportantaj infanoj en la konfliktoj en kiuj islamo estas enmiksita?

Kial la maldekstro estas nur obsedita batali kontraŭ du el la plej solidaj demokratioj de la planedo, tiuj kiuj spertis la plej sangajn teroratakojn, Usono kaj Israelo?

Ĉar la maldekstro ne plu havas iujn ideojn, nur sloganojn. Ĝi ne plu defendas rajtojn, sed antaŭjuĝojn. Kaj la plej granda antaŭjuĝo de ĉiuj estas tiu celanta kontraŭ Israelo. Mi akuzas, tiuokaze, en formala maniero ke la ĉefa respondeco de la nova kontraŭjudisma malamo maskita kiel kontraŭcionismo devenas de tiuj kiuj estis devantaj ĉeesti por defendi liberecon, solidarecon kaj progreson. Malproksime de tio ili defendas despotojn, forgesas iliajn viktimojn kaj restas silentaj antaŭ mezepokaj ideologioj kiuj celas al la detruo de liberaj socioj. La perfido de la maldekstro estas aŭtentika perfido kontraŭ la moderneco.

Malvenko de ĵurnalismo. Ni havas pli da informoj en la mondo ol iam antaŭe, sed ni ne havas pli bone informitan mondon. Male la aŭtovojo de informo konektas nin ie ajn sur la planedo, sed ĝi ne konektas nin kun la vero. La hodiaŭaj ĵurnalistoj ne bezonas mapojn, ĉar ili havas Google Earth, ili ne bezonas scii historion, ĉar ili havas Vikipedion. La historiaj ĵurnalistoj, kiuj konas la radikojn de konflikto, ankoraŭ troviĝas, sed ili estas minacata specio, vorita de la “rapidmanĝa” ĵurnalismo kiu proponas hamburgerajn novaĵojn al legantoj kiuj deziras rapdidmanĝajn informojn. Israelo estas la plej observata loko de la mondo, sed spite al tio ĝi estas la malplej komprenata loko. Kompreneble oni devas konsideri la premadon de la grandaj petroldolaraj lobiadoj, kies influo al ĵurnalismo estas subtila sed profunda. La amaskomunikiloj scias ke se ili parolas kontraŭ Israelo ili havos neniujn problemojn. Sed kio okazus se ili kritikus islaman landon? Sendube tio komplikus ilian ekziston. Certe parto de la gazetaro kiu skribas kontraŭ Israelo vidus sin mem spegulitaj en la ironia frazo ne Mark Twain: “Unue havigu viajn faktojn, poste vi povas distordi ilin kiel al vi plaĉas.”

Malvenko de kritika pensado. Al ĉio oni devas aldoni la etikan relativismon kiu difinas la nunan tempon: ĝi ne estas bazita sur la neado de valoroj de civilizo, sed pli vere en ilia plej ekstrema banaleco. Kio estas moderneco?

Mi klarigos tion per tiu rakonteto: Se mi estus vojerarinta sur neesplorita insulo kaj volus fondi demokratian socion, mi bezonus nur tri skribitajn dokumentojn: la Dek Ordonojn (kiuj establis la unuan kodon de moderneco. “Ne mortigu” fondis modernan civilizon.); la Roman punkodon; kaj la Universalan Deklaracion de Homaj Rajtoj. Kaj per tiuj tri tekstoj ni povus ekiri denove. Tiuj principoj estas relativigataj ĉiutage, ankaŭ fare de tiuj kiuj asertas esti defendanta ilin.

“Ne mortigu” … depende de kiu estas la celo devas pensi tiuj kiuj, kiel la manifestaciantoj en Eŭropo, kriis en apogo al Hamaso.

“Hu ra por parollibereco!”…, aŭ ne. Ekzemple pluraj hispanaj maldekstraj organizaĵoj klopodis preni min al tribunalo akuzante min ke mi estas neisto kiel la naziistoj, ĉar mi neas la “Palestinan Holokaŭston”. Ili klopodis malhelpi al mi skribi artikolojn kaj klopodis sendi min al prizono. Kaj tiel plu… La sociala kritika amaso perdis pezon, samtempe ideologia dogmemo gajnis pezon. En tiu duobla okazado la fortaj valoroj de moderneco estis anstataŭigitaj per “malforta pensado”, vundebla je manipulado kaj manikeismo.

Malvenko de la Unuiĝintaj Nacioj. Kaj kun tio ĝisfunda malvenko de la internaciaj organizaĵoj kiuj devus protekti la Homajn Rajtojn. Anstataŭ ili fariĝis disrompitaj pupoj en la manoj de despotoj. La Unuiĝintaj Nacioj nur estas utila por islamofaŝistoj kiel Ahmadineĵad kaj danĝeraj demagogoj kiel Hugo Chávez, kio proponas al ili planedan laŭtparolilon kie ili povas kraĉi sian malamon. Kaj, kompreneble, sisteme ataki Israelon. La UN ankaŭ ekzistas por batali kontraŭ Israelo.

Fine, malvenko de islamo. Tolerema kaj kultura islamo spertas hodiaŭ la perfortan atakon de totalisma viruso kiu klopodas halti ĝian etikan evoluon. Tiu viruso utiligas la nomon de Dio por fari la plej terurajn teruraĵojn: ŝtonumas virinojn, sklavigas ilin, utiligas junulojn kiel homajn bombojn. Ni ne forgesu: Ili mortigas nin per poŝtelefonoj konektitaj al la mezepoko. Se stalinismo detruis la maldekstron kaj naziismo detruis Eŭropon, islama fundamentismo estas detruanta Islamon. Kaj ĝi ankaŭ havas kontraŭjudisman DNA:on. Eble islama kontraŭjudismo estas la plej serioza netolerema fenomeno en niaj tempoj; fakte ĝi infektas pli ol 1400 milionojn da homoj kiuj estas edukitaj, amase, en malamo kontraŭ la judoj.

En la vojkruciĝo de tiuj malvenkoj estas Israelo. Orfa kaj forgesita de racia maldekstro, orfa kaj forlasita de serioza ĵurnalismo, orfa kaj rifuzita de deca UN kaj rifuzita de tolerema Islamo, Israelo spertas la paradigmon de la 21-a jarcento: la manko de solida devo kun la valoroj de libereco. Nenio ŝajnas strange. Juda kulturo reprezentas, kiel nenio alia, la metaforon de koncepto de civilizo kiu hodiaŭ spertas atakojn el ĉiuj flankoj. La judoj estas la termometro de la monda sano. Kiam ajn la mondo havis totalisman febron, ili suferis. En la hispana mezepoko, en la kristanaj persekutadoj, en la rusaj pogromoj, en la eŭropa faŝismo, en la islama fundamentismo. Ĉiam la unua malamiko de totalismo estis la judo. Kaj en tiuj tempoj de energidependeco kaj sociala necerteco, Israelo inkluzivas, en sia propra karno, la eternan judon.

Paria nacio inter nacioj, por paria popolo inter popoloj. Tio estas kial la kontraŭjudismo de la 21-a jarcento vestis sin per la efika maskado de kontraŭisraelismo, aŭ ĝia sinonimo, kontraŭcionismo. Ĉu ĉiu kritikado de Israelo estas kontraŭjudismo? NE. Sed ĉia hodiaŭa kontraŭjudismo fariĝis antaŭjuĝo kaj demonecigo de la juda ŝtato. Novaj vestaĵoj por malnova malamo.

Benjamin Franklin diris: “Kie libereco estas, tie estas mia lando.” Kaj Albert Einstein aldonis: “La mondo estas danĝera loko. Ne pro la homoj kiuj estas malicaj; sed pro la homoj kiuj nenion faras pri tio.” Tio estas la duobla devo, tie kaj nun; neniam restu neaktiva antaŭ malico en ago kaj defendu la landojn de libereco.

Dankon.

Tradukita el la angla: Jews with Six Arms

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Mi ne povas silenti

Troviĝas popolo kiu estis mistraktata kaj persekutata pli ol ĉiuj aliaj popoloj. Troviĝas ankaŭ lando kiu estas mistraktata, minacata, malamata kaj pridubata pli ol ĉiuj aliaj landoj.

Mi parolas pri la judoj kaj ilia lando Israelo.

Kiam Israelo defendas sin la tuta mondo reagas. Stratoj kaj urboplacoj pleniĝas de homoj kiuj manifestacias kontraŭ Israelo. Krome la monda amaskomunikilaro raportas detale pri la defendaj agoj de Israelo – plejofte en kritika kaj priduba etoso. La Konsilio de Sekureco kunsidas kaj kondamnas la agojn de Israelo.

Tiel ne okazas kiam iu alia lando sin defendas. Krome neniu alia lando estas tiel minacata kiel Israelo. Ŝajnas ke la mondo opinias ke Israelo ne havas la rajton defendi sin (sed ĉiuj aliaj landoj havas tiun rajton).

Ĉu estas juste? Ĉu estas ĝuste?

Multaj interesiĝas pri la paciĝo de ĉi tiu regiono. Tiuj homoj parolas pri la israela “okupado” de la palestinaj teritorioj, pri la judaj kolonioj kaj pri kiel Israelo turmentas kaj punas la palestinanojn kaj pri kiel Israelo malobservas internaciajn leĝojn.

La aserto ke Israelo turmentus kaj punus palestinanojn ne veras. Tiuj kiuj volas kredi je tio, tiuj kredu, kaj tiuj kiuj ne volas kredi je tio, tiuj ne kredu. La vero estas ke Israelo nek turmentas nek punas la palestinanojn. Tiuj kiuj diras tion, diras tion aŭ pro nescio aŭ pro ke ili malamas Israelon. (Veras ke la ĉiutaga vivo de la palestinanoj estas iagrade limigita de Israelo, sed tio estas pro sekurecaj kialoj – ne pro konscia intenco de Israelo puni aŭ turmenti la palestinanojn. La Palestina “Aŭtoritato” promesis cedi ĉion perforton laŭ la Oslo-interkonsento, sed ili ne plenumis tion. Do la respondeco estas ĉe la Palestina “Aŭtoritato”. Israelo kompreneble ne respondecas pri la daŭra terorado kiu estas celata kontraŭ la israelaj civitanoj. La respondeco de Israelo estas protekti siajn civitanojn kontraŭ teroratakoj – samkiel ĉiuj aliaj landoj farus.)

En la diskutoj pri paciĝo de tiu ĉi regiono oni emas tute kaj plene forgesi kelkajn esencajn informojn kaj faktojn. Oni ja parolas, kiel mi jam menciis, pri la israela “okupado”, pri la judaj kolonioj kaj pri la turmentado kaj punado de palestinanoj fare de Israelo (kio estas malveraĵo) kaj pri kiel Israelo malobservas internaciajn leĝojn (kio ankaŭ estas malvere).

Kontraŭe oni tute kaj plene preteratentas ke dum la lasta jardeko estis miloj da raketoj kaj grenadoj pafitaj en Israelon. Krome centoj da israelanoj mortis en sinmortigaj atakoj.

Ĉu etaj detaloj? Ĉu ne tiuj ĉi faktoj ankaŭ estas atentendaj?

En la hodiaŭa tempo Hizbulaho, kiu estas kontraŭisraela terororganizaĵo, havas 30 000 – 40 000 raketojn. Libano pro tio malobservas la rezolucion 1701 de la Konsilio de Sekureco.

La irana prezidento multfoje elbuŝigis ke Israelo devus esti forviŝita el la mapo. Samtempe la irana estraro neas la Holokaŭston kaj starigas nuklean programon. Laŭ la mondaj sekretaj servoj tiu ĉi programo celas produktadon de nukleaj armiloj.

La terororganizaĵo Hamaso daŭras agi en la Gaza-strio. La celo de tiu ĉi organizaĵo ankaŭ estas la ekstermado de Israelo.

Ĉu tiuj ĉi faktoj kaj informoj ankaŭ estas etaj detaloj?

La pinto de la persekutado de la judoj estis la Holokaŭsto dum la Dua Mondmilito kiam 6 milionoj da judoj estis brutale buĉitaj. Post tio la tuta mondo estis ŝokita. Oni sin demandis kiel tio povis okazi.

Esencaj demandoj en la nuna tempo estas:

Ĉu ni pretas vidi kiel Israelo estas minacata?
Ĉu ni observis ke lando en nia mondo deziras la ekstermon de alia lando?
Ĉu ni atentas ke tiu ĉi lando samtempe starigas nuklean programon?
Ĉu ni atentas ke la estraro de tiu ĉi lando neas la Holokaŭston?

Ĉu estas eta detalo ke en Israelon estis pafataj miloj da raketoj kaj grenadoj dum la lasta jardeko?
Ĉu estas eta detalo ke centoj da homoj en Israelo mortis en sinmortigaj atakoj kaj ke vundiĝis miloj?
Ĉu estas eta detalo ke Hizbulaho havas 30 000 – 40 000 raketojn?
Ĉu estas eta detalo ke kaj Hizbulaho kaj Hamaso malobservas la homajn rajtojn kaj rezoluciojn de la Konsilio de Sekureco?

Ĉu estas juste kaj ĝuste ke malveraĵoj kiel asertoj ke Israelo punas kaj turmentas la palestinanojn, estas daŭre diskonigataj?
Ĉu estas juste kaj ĝuste ke oni protestmarŝas kaj protestmanifestacias kiam Israelo defendas sin?
Konsiderante ke Israelo estas tiel minacata lando, ĉu ne estus juste kaj ĝuste ke tiu ĉi lando ankaŭ rajtus sin defendi?
Ĉu estas juste kaj ĝuste ke la ĉefa monda opinio estas ke Israelo ĉiam kulpas?
Ĉu ne estus juste kaj ĝuste konsideri ke Israelo eble ne ĉiam kulpas, konsiderante ke Israelo havas tiel multajn malamikojn?

Ĉiuj deziras ke tiu ĉi regiono paciĝu. Sed nia elirpunkto ne povas esti ke “Israelo ĉiam kulpas”.

Oni devas ekkonscii ke pri Israelo estas diskonigite tre multe da malveraĵoj, mensogoj kaj propagando.

En niaj diskutoj kaj rezonoj ni devas ankaŭ konsideri Iranon, Hizbulahon kaj Hamason – ne nur la “okupadon” kaj la koloniojn.

Se oni vere deziras paciĝon en tiu ĉi regiono, ni devas konsideri tion. La veraj malhelpaĵoj al paciĝo estas Irano, Hizbulaho kaj Hamaso.

Ĉu ni pretas vidi tion?

Min ĝenas la maljusta traktado de Israelo. Min ĝenas la malveraĵoj kaj mensogoj kiuj daŭre estas diskonigitaj pri Israelo. Min ĝenas la malamo kontraŭ Israelo. Min ĝenas la kulpigo de Israelo, kiam Irano, Hizbulaho kaj Hamaso estas la realaj kulpantoj.

Pri tiuj aferoj mi ne povas silenti.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Difino de kontraŭjudismo

Tiu ĉi dokumento estas  traduko de la dokumento “Working Definition of Antisemitism (Difino de kontraŭjudismo)” publikigita de Eŭropa Forumo de Kontraŭjudismo.

La celo de tiu ĉi dokumento estas doni praktikan gvidadon por rekoni incidentojn, kolekti datumojn, subteni la laboron kaj la observadon de la leĝodonado koncerne kontraŭjudismon.

La praktika difino: “Kontraŭjudismo estas certa percepto pri judoj, kiu povas esti esprimita kiel malamo kontraŭ judoj. Retorikaj kaj fizikaj esprimoj estas direktataj kontraŭ judaj aŭ ne-judaj individuoj kaj/aŭ kontraŭ iliaj propraĵoj, kaj kontraŭ institucioj de la judaj komunumo aŭ religiejoj.”

Tiaj esprimoj povas krome esti direktataj kontraŭ la israela ŝtato, perceptata kiel juda kolektivo. La kontraŭjudismo ripete direktas akuzojn kontraŭ la judoj ke ili konspiras por damaĝi la homaron kaj ĝi estas ofte uzata por kulpigi la judojn kiam “okazas malbonaĵoj”. Oni esprimas la kontraŭjudismon per parolo, skribo, per vidaj kaj agaj formoj, kaj utiligas malicajn stereotipojn kaj pretenditajn negativajn karakterotrajtojn.

Konsiderante pli ĝeneralan kuntekston, inter nuntempaj ekzemploj de kontraŭjudismo en la publiko, amaskomunikiloj, lernejoj, laborejoj kaj religia vivo, estas inkluditaj, sed ne limigitaj al tiuj:

• Postulado, helpado aŭ pravigado de murdo aŭ atakado al judoj en la nomo de radikala ideologio aŭ el ekstremista koncepto de la religio.

• Mensogaj, malhomigaj, demonigaj kaj stereotipaj akuzoj kontraŭ judoj kiel tiaj aŭ pri potenco kiun oni pretendas ke judoj kolektive posedas  – ekzemploj de tiaj estas precipe, sed ne sole, la mito pri juda monda konspiro aŭ pri judoj kiuj regas amaskomunikilojn, ekonomion, registarojn aŭ aliajn sociajn instituciojn.

• Akuzo kontraŭ la judoj kiel popolo pri veraj aŭ imagitaj maljustaĵoj faritaj de unuopaj judoj aŭ grupoj da judoj, aŭ malbonfaroj faritaj de ne-judoj.
• Neado de la fakto, amplekso kaj metodoj (ekz. gaskameroj) aŭ de la intenco al la genocido de la judoj dum la Dua Mondmilito (Holokaŭsto), kiu estis farita de la nacisocialistoj en Germanio kaj iliaj adeptoj kaj kunkrimuloj.

• Akuzoj kontraŭ la judoj kiel popolo aŭ Israelo kiel ŝtato ke ili inventis la historion pri la Holokaŭsto aŭ ke ili troigas ĝin.

• Akuzoj kontraŭ judaj civitanoj ke ili estas pli lojalaj al Israelo, aŭ al la pretenditaj interesoj de la monda judaro, ol al la interesoj de siaj propraj nacioj.

Sekvas jen ekzemploj pri kiel la kontraŭjudismo esprimiĝas rilate al la israela ŝtato, konsiderante la pli ĝeneralan kuntekston:

• Neado de la rajto de la juda popolo decidi pri propraj aferoj, dirante ekz. ke la nura ekesto de israela ŝtato estas rasismo.

• Aplikado de duoblaj normoj postulante agadon de Israelo kiu ne estas atendata aŭ postulata de alia demokratia nacio.

• La utiligado de simboloj aŭ bildoj kiuj estas ligitaj kun klasika kontraŭjudismo (ekz. asertoj ke judoj mortigis Jesuon aŭ pri ritaraj murdoj) por karakterizi Israelon aŭ israelanojn.

• Komparoj inter la hodiaŭa israela politiko kaj la politiko de la naziistoj.

• La sinteno ke la judoj kiel kolektivo estas respondecaj pri la agadoj de la israela ŝtato.

Kritiko kontraŭ Israelo kiu egalas al tio al kio aliaj landoj estas elmetataj povas tamen ne esti konsiderata kontraŭjudisma.

Kontraŭjudismaj agoj estas krimaj kiam la leĝo difinas ilin kiel tiajn (en certaj landoj ekz. neado de la Holokaŭsto aŭ distribuado de kontraŭjudisma materialo).

Krimaj agadoj estas kontraŭjudismaj kiam la celoj de la atakoj, senkonsidere ĉu ili estas homoj aŭ propraĵoj (konstruaĵoj, lernejoj, religiejoj, tombejoj), estas elektitaj ĉar ili estas aŭ estas perceptataj kiel judaj aŭ ligitaj al judoj.

Kontraŭjudisma diskriminacio estas neado de la ebloj de la judoj al servoj kiuj estas disponeblaj por ĉiuj, kio estas kontraŭleĝe en multaj landoj.

La dokumento troviĝas en la jenaj lingvoj:

• الْعَرَبيّة (la araba)
• Bosanski (la bosna)
• български (la bulgara)
• čeština (la ĉeĥa)
• Dansk (la dana)
• Deutsch (la germana)
• eesti keel (la estona)
• Ελληνικά (la greka)
• English (la angla)
• Español (la hispana)
• فارسی (la persa)
• Français (la franca)
• Hrvatski (la kroata)
• Italiano (la itala)
• עברית (la hebrea)
• Kurmancî (la kurda)
• Latviešu valoda (la latva)
• Lietuvių kalba (la litova)
• Nederlands (la nederlanda)
• Norsk (la norvega)
• Magyar (la hungara)
• Монгол (la mongola)
• Polski (la pola)
• Português (la portugala)
• Română (la rumana)
• Русский (la rusa)
• Slovenčina (la slovaka)
• Slovenščina (la slovena)
• Suomi (la finna)
• Srpski (la serba)
• Svenska (la sveda)
• Türkçe (la turka)
• Українська (la ukraina)

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

La celo de tiu dokumento estas doni praktikan gvidadon por ekkoni okazaĵojn, kolekti datumojn, subteni la laboron kaj la observadon de leĝodonado koncerne kontraŭjudismon.La praktika difino: “Kontraŭjudismo estas certa percepto de judoj, kiu povas esti esprimita kiel malamo kontraŭ judoj. Retorikaj kaj fizikaj esprimoj estas direktataj kontraŭ judaj aŭ ne-judaj individuoj kaj/aŭ kontraŭ iliaj propraĵoj, kaj kontraŭ institucioj de la juda komunumo aŭ religiejoj.”
Krome tiaj esprimoj povas esti direktataj kontraŭ la israela ŝtato, perceptata kiel juda kolektivo. La kontraŭjudismo ofte akuzas judojn ke ili konspiras por damaĝi la homaron kaj tio estas ofte uzata por akuzi la judojn kiam “aferoj fariĝas malbone”. Tio estas esprimata en parolo, skribo, en vidaj kaj agaj formoj, kaj utiligas malicajn stereotipojn kaj negativajn karakterajn trajtojn. 

Nuntempaj ekzemploj de kontraŭjudismo en la publiko, en la amaskomunikiloj, lernejoj, laborejoj kaj religia vivo, konsiderante pli ĝeneralan konekson, inkludas, sed ne estas limigitaj je:

• Postulado, helpado aŭ pravigado de mortigado aŭ atakado de judoj en la nomo de radikala ideologio aŭ el ekstremista rigardomaniero de religio.

• Mensogaj, malhumanigaj, demonigaj kaj stereotipaj akuzoj kontraŭ judoj kiel tiaj aŭ pri potenco kiu estas asertata esti posedata kolektive de judoj – ekzemplo de tio estas precipe, sed ne sole, la mito pri juda monda konspiro aŭ pri judoj kiuj kontrolas amaskomunikilojn, ekonomion, registarojn aŭ aliajn sociajn instituciojn.

• Akuzo kontraŭ la judoj kiel popolo pri veraj aŭ imagitaj maljustaĵoj faritaj de unuopaj judoj aŭ grupoj da judoj, aŭ malbonfaroj faritaj de ne-judoj.

• Neado de la fakto, amplekso kaj metodoj (ekz. gaskameroj) aŭ la intenco de la genocido de la judoj dum la Dua Mondmilito (Holokaŭsto), kiu estis farita de la nacisocialistoj en Germanio kaj iliaj adeptoj kaj kunkrimuloj.

• Akuzoj kontraŭ la judoj kiel popolo aŭ Israelo kiel ŝtato pri mensogado aŭ troigado de la Holokaŭsto.

• Akuzoj kontraŭ judaj civitanoj ke ili estas pli lojalaj al Israelo, aŭ al asertataj favoroj de la monda judaro, ol al la interesoj de siaj propraj nacioj.

 

Sekvas ekzemploj pri kiel la kontraŭjudismo esprimiĝas rilate al la israela ŝtato, konsiderante pli ĝeneralan konekson:

• Neado de la rajto de memdeterminado de la juda popolo, ekz. per la aserto ke la ekzisto de la israela ŝtato estas rasisma kreo.

• Aplikado de duoblaj normoj postulante agadon de Israelo kiu ne estas atendata aŭ postulata de alia demokratia nacio.

• La utiligado de simboloj aŭ bildoj kiuj estas ligitaj kun klasika kontraŭjudismo (ekz. asertoj pri ke judoj mortigis Jesuon aŭ pri ritaraj murdoj) por karakterizi Israelon aŭ israelanojn.

• Komparoj inter la hodiaŭa israela politiko kaj la politiko de la naziistoj.

• Tenado de la judoj kiel kolektivo respondecaj de la agadoj de la israela ŝtato.

 

Kritiko kontraŭ Israelo kiu egalas al tio al kio aliaj landoj estas elmetataj povas tamen ne esti konsiderata kontraŭjudisma.

Kontraŭjudismaj agoj estas krimaj kiam la leĝo difinas ilin kiel tiaj (en certaj landoj ekz. neado de la Holokaŭsto aŭ distribuado de kontraŭjudisman materialon).

Krimaj agadoj estas kontraŭjudismaj kiam la celoj de la atakoj, senkonsidere ĉu ili estas homoj aŭ propraĵoj (kontruaĵoj, lernejoj, religiejoj, tombejoj), estas elektitaj ĉar ili estas aŭ estas perceptataj kiel judaj aŭ ligitaj al judoj.

Kontraŭjudisma diskriminacio estas neado de la ebloj de la judoj al servoj kiuj estas disponeblaj por ĉiuj kaj estas kontraŭlege en multaj landoj.

La malamikoj de Israelo

Israelo havas plurajn danĝerajn malamikojn:

En la oriento Israelon minacas Irano, kiu havas nuklean programon. La plejparto de la sekretaj servoj en la mondo traktas tion kiel intencon krei nukleajn armilojn. La irana prezidento Mahmud Ahmadineĵad plurfoje elbuŝigis ke Israelo devus esti forviŝita de la mondmapo. Krome li neas la Holokaŭston.

En la nordo Israelon minacas la terororganizaĵo Hizbulaho. Ĝi estas subtenata de Irano kaj Sirio kaj havas 30.000 – 40.000 raketojn. Oni timas ke se Israelo kaj Irano falus en militon Hizbulaho povus partopreni.

En la sudo Israelon minacas la terororganizaĵo Hamaso, kies intenco estas detrui Israelon. Dum la lastaj 10 jaroj miloj da raketoj kaj grenadoj estis pafataj el la Gaza-strio, kie Hamaso “regas”. Tiu ĉi daŭra terorado devigis Israelon militi kontraŭ Hamaso dum la vintro 2008 – 2009.

Ĉu iu alia lando havas tiel multajn severajn malamikojn? Apenaŭ! Krome konsiderante ke Israelo estas tre malgranda lando, la situacio devus esti tute unika.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.