Bolas la araba mondo

En pluraj arabaj landoj okazis ribeloj kaj el Libio estas raportate ke taĉmentoj buĉadas homojn sur stratoj kaj placoj. Nun klare montriĝas la teruraĵoj de la totalismaj ŝtatoj. En tiuj ĉi landoj oni ne observas la homajn rajtojn kaj ne estas libere. Ne estas parollibereco kaj aliaj liberecoj kaj la homoj en tiuj landoj frontis subpremadon dum longa tempo.

Sed en unu lando en Mezoriento estas tiuj liberecoj. En unu lando oni povas libere sin esprimi sen endanĝeriĝi. Tiu lando estas Israelo.

Nun montriĝas la vero pri la kruelaj totalismaj ŝtatoj en la araba mondo. Sed la malbonaĵoj estis dum longa tempo. Sed kie estis la protestoj? Kie estis la kritikado?

Sed oni ja kritikas Israelon – la ununuran, kvankam ne perfektan demokration en Mezoriento. La duecaj normoj manifestiĝas. Post la okazaĵoj lige kun la ŝiparo al la Gaza-strio oni postulis ke Israelo jesu al internacia enketado. Ĉu oni postulos la samon de Libio aŭ ĉu oni postulas enketadon nur koncerne la ununuran mezorientan demokration?

Finfine kelkaj vortoj pri la pacaj intertraktoj inter Israelo kaj la palestinanoj. La palestina estraro daŭre rifuzas sidiĝi je la sama tablo kun la israela estraro. Ĉu ne homoj vidas kiel absurde tio estas? Ĉu ne homoj vidas kiel bizara la situacio estas? Kiel oni povas pensi ke la tuto povus evolui ĝis palestina ŝtato kiu estus flanke de Israelo kiam la situacio nun estas tiel malbona? Ĉu ne homoj volas vidi la aferon kiel ĝi estas kaj paroli libere pri ĝi? Kvankam oni ne konsentas, oni ja tamen devus povi sidi ĉe la sama tablo por iom interparoli, ĉu ne? Precipe kiam oni estas najbaroj kaj devas vivi flanke de unu la alia.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Kial mi blogas pri Israelo?

Troviĝas ŝablono ke kiam Israelo sin defendas oni emas kritiki kaj pridubi la landon pri tio. Kompreneble oni rajtas kritiki kaj pridubi Israelon, sed tio devas okazi surbaze de la samaj principoj laŭ kiuj oni kritikas aliajn landojn. Sed tiel ne estas.

Dum la kvin lastaj jaroj estis tri okazaĵoj kiam oni malĝuste kaj maljuste kritikis kaj pridubis Israelon: la milito en Libano en la somero 2006, la milito en la Gaza-strio en la vintro 2008-2009 kaj la okazaĵoj lige kun la ŝiparo al la Gaza-strio en majo ĉi-jare.

En ĉiuj tiuj tri kazoj oni kritikis Israelon interalie pri uzado de misproporcia perforto kaj troigita perforto. Nu, oni rajtas kritiki kaj pridubi la agadojn de Israelo. Tio ne estas problemo tiel longe kiel oni kritikas kaj pridubas Israelon surbaze de la samaj principoj laŭ kiuj oni kritikas aliajn landojn. La problemo tamen estas ke la internacia komunumo, la mondaj estroj kaj politikistoj, ŝajnas esti pli emaj kritiki la defendajn operaciojn de Israelo ol tiujn kiuj atakas kaj minacas Israelon.

En la somero 2006 Israelo ne estis tiu kiu komencis la militon. Ĝin komencis Hizbulaho, kiu estas terororganizaĵo. Ĝi ekpafis raketojn en Israelon. Israelo devis defendi sin – kiel farus ĉiu ajn alia sinrespektanta demokratia lando estante en simila situacio.

En la vintro 2008-2009 Israelo ankaŭ ne komencis la militon. En tiu ĉi kazo Hamaso kaj pluraj aliaj terororganizaĵoj estis pafantaj milojn da raketoj kaj grenadoj en Israelon. Tio estis fakte okazanta dum multaj jaroj. Ankaŭ en tiu ĉi kazo Israelo defendis sin, kiel – denove – ĉiu ajn alia sinrespektanta demokratia lando farus estante en simila situacio.

En majo ĉi-jare ŝajnpacistoj alproksimiĝis al la bordo de la Gaza-strio. Ili intencis trapasi la maran blokadon kiun Israelo starigas. Israelo ne starigas ĝin por turmenti la palestinanojn, sed por malhelpi al la teroristoj tiel ke ili ne povas havigi armilojn. Israelo estas en milito kun Hamaso, kiu estas terororganizaĵo kaj regas la Gaza-strion.

Israelo klopodis konvinki la ŝipestrarojn stiri la ŝipojn al Aŝdod anstataŭ ol al la Gaza-strio. La ŝipestraroj prifajfis tion kaj israelaj soldatoj devis surferdekiĝi por alparoli la ŝipanojn. La “pacistoj” atendis armitaj kun tranĉiloj kaj feraj tuberoj en siaj manoj. Tiuj ĉi armiloj ne sufiĉis, sed ili prenis la pafilojn de la israelaj soldatoj por pafi al la soldatoj. Ĉiuj devus scii kiel tio finiĝis.

En tiu ĉi kazo: kiu defiis la maran blokadon? Kiu estis armita kun tranĉiloj kaj feraj tuberoj en siaj manoj? Kiu prenis la pafilojn de la israelaj soldatoj por pafi kiujn? Kiu atakis, kiu sin defendis?

En ĉiuj tiuj ĉi tri kazoj oni kritikis Israelon interalie pri uzado de misproporcia perforto kaj troigita perforto. Sed kiel farus alia lando kiu estus en simila situacio? Kiel farus lando kiu estus atakata per miloj da raketoj kaj grenadoj? Ĉu vere tiu lando senage spektus kiam raketoj pluvas sur la kapojn de infanoj, gejunuloj, virinoj, viroj kaj gemaljunuloj? Tutcerte ne.

Ĉiu ajn alia lando, estante en simila situacio, estus aganta sammaniere kiel Israelo en tiuj ĉi tri kazoj.

Kompreneble oni devas analizi kaj kritike pripensi la israelajn defendajn agojn. Tio estas tute normale en demokratiaj landoj. Tamen la kritiko kontraŭ Israelo pri uzado de misproporcia perforto kaj troigita perforto estas absurda kiam oni konsideras ke la atakantoj de Israelo ne estis sammaniere kritikataj. Absurde estas ankaŭ ke la mondo nenion diris antaŭ ol Israelo sin defendis. Kie estis la kritikaj voĉoj kiam Hizbulaho provizis sin per raketoj? Kie estis la voĉoj kiam Hamaso faris la samon?

Kiel jam dirite: oni rajtas kritiki ankaŭ Israelon tiel longe kiel oni faras tion surbaze de la samaj principoj laŭ kiuj oni kritikas aliajn landojn. La situacio tamen fariĝas tre absurda kiam oni en tiuj ĉi tri kazoj kritikis Israelon pri uzado de misproporcia perforto kaj troigita perforto, konsiderante ke la atakantoj preparis sin longe antaŭ Israelo sin devis defendi. Krome la raket- kaj grenadatakoj el la Gaza-strio daŭris dum ok jaroj. Israelo estis povanta defendi sin antaŭe, sed klopodis unue solvi la situacion senmilite.

Oni ne ĝuste kaj juste traktas Israelon. Tio estas tute evidente. Post la libana milito en 2006 Hizbulaho denove provizis sin per raketoj kaj disponas hodiaŭ pri dekmiloj da ili. Kie estas la kritikaj voĉoj?

Hizbulaho ne senkaŭze sin provizas per raketoj. La organizaĵo provizas sin per raketoj por ke iun tagon pafi “simiojn kaj porkojn” (tiel ili priskribas judojn) per la raketoj. Kie estas la kritikaj voĉoj?

La tagon kiam tiuj ĉi dekmiloj da raketoj ekpluvas en norda Israelo, la lando devas sin defendi. Samkiel en 2006. Tiam Israelo estis kritikata pro uzado de misproporcia perforto kaj troigita perforto kaj plej verŝajne Israelo estos akuzita sammaniere la tagon kiam Hizbulaho denove ekpafas.

Oni ne ĝuste kaj juste traktas Israelon.

Tial mi blogas pri tiu lando.

Mi ĝis nun aperigis 39 artikolojn. Tiu ĉi artikolo estas la 40-a. Mi faris liston de ĉiuj artikoloj en la blogo de WordPress: miajpripensadoj.wordpress.com/listo-de-ciuj-artikoloj.

Por havigi ian bazan konscion pri la situacio kiu estas inter Israelo kaj ties malamikoj mi rekomendas ekz. la artikolon “Relativa trankvilo – sed ne paco”. Ĝi havas la numeron 32 en la listo.

Bonan legadon al ĉiuj!

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

La blokado de la Gaza-strio – aktuala afero

La okazintaĵoj lige kun la ŝiparo klopodinta transporti provizaĵojn rekte en la Gaza-strion denove aktualigis la Israelan-Palestinan konflikton kaj precipe la blokadon de la Gaza-strio. La blokado de la Gaza-strio estas daŭre pridubata, kritikata kaj kondamnata, samkiel multaj aliaj aferoj koncernante Israelon, kaj la diskutoj ekflamiĝegis denove pro la lastatempaj okazintaĵoj. La ĉefa signalo kaj reago estas ke Israelo nepre kaj rapide nuligu la blokadon. Israelo tamen asertas ke la blokado de la Gaza-strio daŭros.

La amaskomunikiloj kutime donas tian bildon de la situacio en la Gaza-strio ke la blokado kaŭzas severajn cirkonstancojn al la tie loĝantaj civiluloj. Oni raportas pri manko de provizaĵoj, manĝo, elektro kaj fuelo. Oni ankaŭ raportas ke Israelo ne permesas la palestinanojn lasi la teritorion kaj ke tio kaŭzas suferadon kaj eĉ mortojn ĉar la malsanuloj tiel ne povas havigi hospitalan flegadon ekster la Gaza-strio.

Tamen esplorante la situacion pli profunde, oni povas konstati ke la situacio ne estas tia, kia la amaskomunikiloj ĝin priskribas. Israelo daŭre funkciigas homhelpan koridoron, tra kiu helporganizoj povas transporti provizaĵojn en la Gaza-strion. Dum la lastaj 18 monatoj pli ol 1 miliono da tunoj de provizaĵoj estis transportitaj en la Gaza-strion, kio egalas al preskaŭ po 1 tuno por ĉiu loĝanto. Pli ol 70 % de la elektra provizo de la Gaza-strio devenas el Israelo kaj la cetero estas produktata en Gaza kaj importata el Egipto. Do oni povas konstati ke ne ekzistas humana katastrofo en la Gaza-strio, kvankam la amaskomunikiloj preskaŭ tute kaj plene asertas la kontraŭon.

Estas grave atenti ke la blokado de la Gaza-strio ne celas la civilulojn de la Gaza-strio, sed la teroristan organizon Hamas, kiu agas en la Gaza-strio. Se tiu terorista organizo ne estus aganta en la teritorio, la blokado estus nenecesa. La blokado tamen estas necesa por malhelpi la agadojn de la teroristoj, ĉar ili aktive celas daŭrigi la teroristajn agadojn kaj ĉiusemajne novaj raketatakoj estas efektivigitaj. La terorista agado en la Gaza-strio estas severa minaco por Israelo kaj kaŭzas mortojn, detruon kaj mensan suferon.

Ekde la jaro 2000 ĝis la jaro 2008 ĉirkaŭ 12 000 raketoj kaj grenadoj estis pafataj en Israelon, inklude ĉirkaŭ 3000 nur dum la jaro 2008. Pro la vigla raket- kaj grenadpluvo el la Gaza-strio Israelo devis defendi sin kontraŭ tiuj kreskantaj kruelaĵoj dum la vintro 2008-2009. Tiu defenda operacio tamen estis tre kritikata kaj pridubata, kiel kutimas koncernante aferojn rilate al Israelo kaj ties agadoj kaj elektoj. La operacio tamen estis efika, ĉar poste la nombro de la atakoj malkreskis, sed ili ne tute ĉesis kaj bedaŭrinde ili daŭras ankoraŭ hodiaŭ ĉar raketatakoj okazas ĉiusemajne.

Estas grave atenti ke tiaj teroristaj agadoj celas ordinarajn civilulojn; virojn, virinojn kaj infanojn. La armeo de ĉiu ajn suverena lando havas la rajton – kaj la devon – defendi siajn civitanojn kontraŭ tiaspecaj atakoj – kaj tio koncernas ankaŭ Israelon. Tamen rilate Israelon ŝajnas ke oni ĉiufoje kondamnas la defendajn operaciojn de la israela armeo, sed preskaŭ neniam sufiĉe klare la verajn kaŭzojn de la defendoneceso, nome la teroristajn agadojn. Komence Israelo ankaŭ ĉiufoje celas solvi la minacojn senmilite, sed plejlaste devas sole sin defendi milite se la aliaj klopodoj ne donas kontentan rezulton. Oni atentu ke Israelo dum sia historio neniam komencis militon, ĉar la lando en ĉiuj militaj kazoj ĝis hodiaŭ nur sin defendis kontraŭ ekstera minaco. Koncerne la defendan operacion dum la vintro 2008-2009 Israelo klopodis solvi la problemojn pere de la Unuiĝintaj Nacioj, sed la engaĝo de tiu ĉi organizo estis malbonega kaj Israelo devis sin defendi sole sen helpo. Kiel jam menciite la operacio kaŭzis multe da kritiko kaj pridubadoj. Oni atentu ke tiu ĉi milita operacio ne celis la civilulojn de la Gaza-strio, sed la teroristan organizon Hamas kaj ties batalantojn. Estas tre absurde ke la mondo preskaŭ nenion diris pri la miloj da raketoj kaj grenadoj pafataj en Israelon, sed ja malmolvorte kondamnis Israelon, kiam la lando fine per forta, sed necesa milita operacio devis detrui la infrastrukturon de la teroristoj.

Lundon la 31-an de majo ĉi-jare ŝiparo konsistante el 6 ŝipoj alproksimiĝis al la Gaza-strio. La ŝipoj estis ŝarĝitaj de helpaĵoj kaj provizâjoj por la civiluloj de la Gaza-strio, kvankam poste oni inter la ŝarĝo trovis kelkajn âjojn kiuj verŝajne estis destinitaj por teroristaj agadoj. La celo de la ŝiparo ankaŭ estis nuligi la blokadon de la Gaza-strio.

Israelo frue signalis al la organizantoj ke apud la Gaza-strio estas mara blokado kaj ke la ŝiparon oni ne tial permesos albordiĝi al la Gaza-strio. Oni atentu ke en la Israela-Palestina interkonsento de la jaro 1995 klare estas decidita ke ajnaj ŝipoj ne estas permesitaj alproksimiĝi al la Gaza-strio je pli ol 12 marmejloj. Israelo ankaŭ klopodis solvi la situacion ekzemple kun la Turka registaro, tamen sen rezultoj. Oni proponis ke la ŝiparo povus alveni en la havenon de Aŝdod, de kie la ŝarĝo, post inspektoj, laŭvoje estus transportita en la Gaza-strion.

Do, lundon la 31-an de majo la ŝiparo estis alproksimiĝanta al la bordo de la Gaza-strio. La soldatoj sur la militŝipoj de la israela armeo multfoje avertis la anojn de la alproksimiĝanta ŝiparo kaj klarigis pri la cirkonstancoj koncerne la maleblecojn albordiĝi al la Gaza-strio. Oni denove proponis pri la ebleco direkti la ŝipojn en la havenon de Aŝdod de kie la ŝarĝo post inspektoj estus transportita al sia destino. Tiuj avertoj kaj proponoj tamen estis tute ignoritaj de la ŝiparanoj. Kiel lasta solvo la soldatoj devis surferdekiĝi por haltigi la ŝipojn kaj akompani ilin al la Aŝdoda haveno de kie la ŝarĝo estis transportita laŭvoje en la Gaza-strion. Surferdekiĝinte la israelaj soldatoj tamen frontis severan kaj agreseman perforton sur unu ŝipo. La profesiaj israelaj soldatoj evitis mortigan defendon kiel eble plej longe, sed estis pro la persista perforto de la kontraŭbatalantoj devigataj pafmortigi 9 el ili memdefende.

La reagoj de la mondo estis fortaj kaj rapidaj; estroj ĉirkaŭ la mondo esprimis siajn skuiĝojn pro la okazintaĵoj kaj rapide kaj malmolvorte kondamnis kaj kritikis la israelan “atakon”. La Konsilio de Sekureco de Unuiĝintaj Nacioj kunvenis, samkiel NATO. En multaj urboj estis kontraŭ-israelaj manifestacioj aranĝitaj.

La reagoj de la mondo pro la okazintaĵoj estas multaspekte absurdaj, samkiel koncernante la israelan operacion dum la vintro 2008-2009. Kompreneble oni ĉiam povas pridubi la israelajn agadojn, sed havante ĉiujn faktojn sur la tablo estas pli facile kompreni kial Israelo agadas tiel. Estas kompreneble tragike ke 9 homoj mortis, sed tio ankaŭ estas pli facile kompreni, se oni vidas la tuton. Iuj el la ŝipanoj de la ŝipo sur kiu la soldatoj frontis perforton, klare preparis la perfortadon antaŭe, ĉar sur la ŝipo estis trovitaj iloj por tia agado. Dum la sinsekvo la batalantoj ankaŭ kaptis pafilojn de la soldatoj, kaj intencis pafi al la soldatoj. Estante en tiu granda danĝero la soldatoj estis devigataj sin defendi pafmortigante 9 el la batalantoj.

Estas tre interese vidi kiel la situacio evoluos dum la venontaj semajnoj. Ŝajnas ke la plejparto de la mondo ne komprenas ke Israelo ne povas nuligi la blokadon de la Gaza-strio – tamen oni admonas Israelon fari tiel. La asertoj ke la palestinanoj suferus altgrade pro la blokado estas grandega troigo, kvankam la palestinanoj kompreneble iagrade suferas pro la blokado – sed nepre ne tiel kiel oni asertas en multaj amaskomunikiloj. Kompreneble estus multe pli bone por ĉiuj se ne ekzistus teroristaj agadoj en la Gaza-strio kaj tiel ankaŭ nenia blokado, sed ŝajnas ke tio ne en la plej proksima tempo okazos. La vero estas ke tiel longe kiel Hamas sin okupas pri teroro en la Gaza-strio, tiel longe tie daŭros la blokado. Do la vera problemo estas terorismo, ne la blokado. La mondo do kondamnu la terorismon anstataŭ Israelon defendantan sin kontraŭ tio – en tiu kazo per blokado. Kaj la mondo kontraŭluktu la terorismon, ne la blokadon; la blokado de la Gaza-strio ja estas kaŭzita pro la ekzisto de terorismo en tiu sama teritorio. La problemon oni ne solvas per nuligo de la blokado – tiel oni nur pligrandigus la problemojn, sed ŝajnas ke la blokado iĝis la reala problemo, kvankam la origina problemo estas la terorismo. La blokadon oni ja povas nuligi, sed unue oni devas sufoki la teroristajn agadojn, kiuj estas la kaŭzo de la blokado.

La judoj ĉie kaj ĉiam estis persekutataj kaj mistraktataj dum la historio. En la jaro 1948 ili ricevis propran landon kaj moviĝis tien grandaskale, sed bedaŭrinde ili ne êc tie estas lasitaj vivi en paco kaj harmonio. Israelo estas agnoskita lando kaj egala membro en la monda familio de landoj. Nenio rajtigas la daŭran minacon kaj teroradon kontraŭ tiu ĉi lando. Israelo havas la rajton sin defendi – en sama maniero kiel ĉiuj aliaj landoj sur nia planedo. Flanke de la israelanoj ankaŭ la palestinanoj suferas, sed tio ne dependas de la blokado israela, sed de la samaj kaŭzoj pro kiuj la israelanoj suferas; la terura kaj besteca terorisma agado de Hamas. Tial la solvoj de la konflikto ne estas kondamni Israelon, nek nuligi la blokadon de la Gaza-strio. La solvo de la konflikto estas kontraŭlukti la teruran kaj bestecan terorismon, sed ŝajnas ke la mondo tion ne komprenas… Kaj dume Israelo daŭrigos la blokadon, ĉar la daŭrigo de la blokado estas la nura alternativo – ĝis Hamas ne plu minacas. Ŝajnas ke Israelo estas tre sola en tiu ĉi situacio, sed fakte Israelo estis tre sola dum sia tuta historio. Tamen tiu ĉi malgranda lando ekzistas hodiaŭ, kvankam ĝi frue dum sia historio frontis multajn severajn minacojn, sed tre bone forsavis sin de tiuj – tute sole. Kaj tion tiu ĉi malgranda kaj minacata lando devas fari ankaŭ en tiu ĉi situacio. Ĉar aliaj alternativoj ne ekzistas.

Kiel fontoj estis uzitaj komunikaĵoj en la retpaĝo de la Israela Ministerio pri Eksterlandaj Aferoj: http://www.mfa.gov.il.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.