Kien estas iranta la araba mondo?

Subite okazis io kion neniu povis atendi. Subite ekbolis la araba mondo kaj la mondo spertis ion subitan kaj tute neatenditan. Ĉiuj surpriziĝis.

Dum la tiel nomata araba printempo la plej teruraj flankoj de la homaro (denove) montriĝis. Homoj surstrate protestas, sed ili frontas pafantajn reprezentantojn de la armeo de la lando en kiu ili protestas. Protestoj okazis en pluraj landoj dum multaj monatoj. Sed kien estas iranta la araba mondo?

En la araba mondo kreskis nova generacio, nova generacio de homoj kiuj laciĝis pro la situacio kiu regas en la landoj en kiuj ili vivas. Kompreneble estis atendite ke io iam okazos, sed la subiteco, forteco kaj rapideco de la okazaĵoj en la araba mondo surprizis la tutan mondon.

La novaj teĥnikaĵoj efikis al la revolucioj. Homoj havigis bildon de la ĉirkaŭa mondo per iloj kiel interreto. Ebliĝis kompari ilian propran mondon kun la ĉirkaŭa mondo kaj estiĝis plifortigita konscieco pri la situacio en kiu ili estas vivantaj.

La novaj teĥnikaĵoj ankaŭ efikis al la efektivigado de la revolucioj. Kiel oni organizas protestojn tiel ke multaj homoj en mallonga tempo povas kunveni en specifa loko? Tio hodiaŭ okazas per iloj kiel Fejsbuko, Tujtero kaj poŝtelefonoj. Unu mesaĝeto kaj ĝi disvastiĝas rapide kaj facile. Kaj la aŭtoritatoj nenion povas fari…

La mondo esperas ke la araba mondo faros paŝojn al plia demokratieco, libereco kaj malfermiteco. Kaj kompreneble tio vere estas dezirinde. Sed tio ne estas facilaĵo.

Demokratieco ne nur signifas liberajn elektadojn, sed demokratieco precipe signifas demokratiecan pensadon. Tian pensadon homoj vivintaj en diktaturoj ne havas kaj ne eblas havigi tian pensadon en mallonga tempo. Tio postulas multe da tempo.

Bedaŭrinde la revolucioj povas konduki al tio ke eĉ pli teruraj regadoj enpaŝas la arenon. Ekzemple koncerne Egiption oni timas ke la Fratoj-Islamanoj akiros la regadon kaj hieraŭ Usono avertis ke Al-Kaida povas plifortiĝi en Jemeno.

Do povas esti ke eĉ pli danĝeraj, malbonaj kaj teruraj grupaĵoj plifortiĝos per utili la vakuon ekestantan kiel rezulton de tio ke malnovaj regantoj falas. Ekzemple en Sirio troviĝas multaj religiaj grupoj. Estas kvazaŭ litkovrilo el flikaĵoj. La situacio en tiaj landoj estis sufiĉe trankvila kaj “stabila” dum sufiĉe longa tempo pro tio ke la situacio estis en la manoj de fera reganto. Tial la situacio facile povas ĥaosiĝi se la trankvileco kaj stabileco subite ĉesas. Ne troviĝas la meĥanismoj por mastrumi la situacion.

Ni ne scias kien la araba mondo estas iranta. Troviĝas multaj demandosignoj. En tiu regiono troviĝas la plej teruraj diktaturoj de la mondo kaj tial profundaj ŝanĝiĝoj ne povas okazi dum unu nokto. Sed la historio ja montris ke mondopartoj rapide povas tute ŝanĝiĝi – mondopartoj kiujn oni konsideris neŝanĝeblaj. La malagrabla flanko estas ke okazas sangoverŝado kaj homa suferado. Ni esperu ke la ŝanĝiĝoj en la araba mondo okazu per kiel eble malplej da sangoverŝado kaj homa suferado. La ŝanĝiĝoj ne estas facilaj sed la historio ja montris ke mondopartoj rapide povas ŝanĝiĝi. Eble tio ankaŭ eblas en la araba mondo.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Kiel atingi pacon inter Israelo kaj la palestinanoj?

Ŝajnas ke la atingado de paco inter Israelo kaj la palestinanoj estas eterna projekto kvankam oni multe faris por klopodi atingi pacon.

Oni tamen devas esti preta vidi historiajn faktojn. La historio montras ke pliigo de palestina memdetermino aŭtomate signifis plikreskon de perforto kaj terorismo. En la 1990-aj jaroj estis starigita la Palestina Aŭtoritato. La plejmulto de la palestinaj araboj subiĝis al tiu ĉi aŭtoritato. Sed tiu ĉi paŝo ne signifis plian pacecon, sed estis lanĉita dua intifado.

En jaro 2005 Israelo tute retiriĝis el la Gaza-strio, sed Hamaso ekregis tie kaj plintensiĝis la raket- kaj grenadopafado. Tiu ĉi paŝo ankaŭ ne signifis plikreskon de paceco, sed signifis plikreskon de la perforto kaj terorismo.

La plej ŝokiga fakto estas ke ŝajnas ke la internacia komunuma ne havas tiel multe da zorgoj pri tiuj ĉi faktoj. Ŝajnas ke oni ne vidas tiujn ĉi faktojn ke plia palestina memdetermino kvazaŭ aŭtomate signifis plikreskon de perforto kaj terorismo. Logike oni devus kritiki la palestinan estraron pro tio kaj ankaŭ alpremi al la palestinanoj, sed tamen en pli kaj pli granda rondo oni konsideras Israelon kiel la ununuran al kiu oni devas alpremi.

Hamaso estas terororganizaĵo kies celo estas detrui Israelon. La pacprocezo ĝis nun estis tre komplika, sed ĝi eĉ plikomplikiĝis kiam Fatah kaj Hamas iel repaciĝis ĵuse. Tio kondukis al retenado de palestina impostmono kolektita fare de Israelo ĉar Israelo kompreneble nek volas nek povas pagi tiun ĉi impotmonon al la palestinanoj pro tio ke la mono povas fali en la manojn de Hamaso.

La pacprocezo estis komplika ĝis nun sed ĝi eĉ plikomplikiĝis kiam Fatah kaj Hamaso ĵuse repaciĝis. Tiu repaciĝo havas malbonan efikon al kaj israelanoj kaj palestinanoj. Kie estas Hamaso tie estas problemo.

La palestinanoj devas agnoski Israelon, cedi ĉian perforton kaj terorismon, ĉesi glori teroristojn kaj reveni al la tablo por intertrakti. Oni povas havi diversajn opiniojn pri la historio kaj la agadoj de ambaŭ flankoj, sed fakto estas ke du proksimaj najbaroj devas povi fari interparoladon kvankam oni povas esti iom acida pro unu la alia. La celo de interparolado ja estas plibonigi la interrilaton, sed tio ne povas okazi se oni ne interparolas.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Okazegis: Jerusalemo, suda Israelo kaj la Gaza-strio

Dum longa tempo estis sufiĉe maltrankvile en Israelo, sed en decembro la raketatakoj el la Gaza-strio pliintensiĝis. Dum la pasinta semajno estis tre maltrankvile.

Merkrede en Jerusalemo okazis teroratako. Bombo eksplodis ĉe bushaltejo. Mortis unu virino kaj vundiĝis dekoj da homoj. Temis pri la unua teroratako de tiu speco en multaj jaroj.

Jen filmeto kiu montras la lokon post la teroratako:

Dum la pasinta semajno ankaŭ pluvis multe da raketoj kaj grenadoj en suda Israelo. Pluvis tiel multe ke estis malfacile nombri ilin. La lernejoj estis fermitaj en la urboj en suda Israelo. La israela armeo bombis en la Gaza-strio por detrui terorinfrastrukturon.

Pasis du jaroj de la milito kontraŭ Hamaso kaj ŝajnas ke denove la terororganizaĵoj en la Gaza-strio plifortiĝis. Bedaŭrinde en tro granda rondo oni konsideras Israelon kiel tiun kiu kaŭzas maltrankvilaĵojn en la regiono. Sed kiu en tiu kazo komencis pafi raketojn? Estis la terororganizaĵoj en la Gaza-strio!

Bedaŭrinde ankaŭ tro granda rondo ne ŝatas ke Israelo sin defendas, sed la kritikantoj nur kritikas kaj ne proponas alternativon. Se Israelo ne detruus la infrastrukturon de la teroristoj, kiel oni aliokaze povus malhelpi la raketpafadon? Ĉu la kritikantoj havas pli bonan sugeston?

Oni devas memori ke la civiluloj en suda Israelo dum raketpafado vivas en konkreta kaj daŭra vivdanĝero. Kiam la radaro malkaŝas raketon la sireno eksonas kaj la enloĝantoj havas 15 sekundojn rapide kuri al bomboŝirmilo. Ĉar raketatakoj povas okazi plurajn fojojn dum la tago, tio signifas ke normala vivo neebliĝas. Tuj kiam la sirenoj sonas oni devas lasi siajn okupojn por kuri al la bomboŝirmilo.

Kelkaj asertas ke la raketpafado estas kaŭzita de la israela “okupado”, sed fakto estas ke Israelo forlasis eĉ la lastan colon de la Gaza-strio en 2005. Tion Israelo faris kiel pacfavoriga paŝo, sed pliintensiĝis la raketpafado kaj tio kondukis al la milito en la vintro 2008 – 2009. Malpli da “okupado” – pli da raketpafado. Tute male ol kiel asertas tiuj kiuj diras ke la raketpafado estus kaŭzita de la “okupado”!

En paĝo en mia blogo de WordPress mi amasigis ligilojn al diverslingvaj novaĵservoj kie troviĝas novaĵoj kaj artikoloj pri okazaĵoj en Israelo kaj la Mezoriento. En tiuj paĝoj vi povas legi pli detale pri la okazaĵoj en Israelo kaj la Mezoriento. Ligilo ĉi-sube.

Jen du filmetoj pri la vivo en suda Israelo. En la unua patrino en la angla klarigas kion ŝi faras kiam la sireno eksonas. Tio okazas en la hejmo de la familio kaj dum ŝi klarigas subite la sireno eksonas kaj la familio rapide devas kuri al la bomboŝirmilo. Tiel vivas la homoj en suda Israelo kiam okazas raketpafado. Kiam estas kiel plej intense ne estas nekutime ke la tuta familio dormas en la bomboŝirmilo.

Regligaro de novaĵservoj: https://miajpripensadoj.wordpress.com/ligiloj-pri-israelo/

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Pluraj dekoj da grenadoj el la Gaza-strio en sudan Israelon

Hodiaŭ matene estis pluraj dekoj da grenadoj pafitaj en sudan Israelon el la Gaza-strio. Du homoj negrave vundiĝis, unu konstruaĵo damaĝiĝis kaj la loĝantaro estis admonita eniri en la bombŝirmilojn. Hieraŭ estis dek grenadoj pafitaj.

Silentas la mondo, sed imagu se Israelo estus pafinta grenadojn en la Gaza-strion! Tiuokaze la tuta mondo plendkriegus kaj la Konsilio de Sekureco de Unuiĝintaj Nacioj tuj kunsidus.

Hieraŭ fortoj amikaj al la registaro en Jemeno buĉis 40 manifestaciantojn kaj vundis 200. En Sirio fortoj buĉis 4 manifestaciantojn kaj vundis 100. La mondo neniel reagis.

En majo 2010 kiam israelaj fortoj sindefende pafis 9 ”pacistojn” (kun bastonoj kaj tranĉiloj alte levitaj por frapegi), tiam plendkriegis la mondo, la Konsilio de Sekureco kondamnis la agadojn de la israelaj fortoj kaj oni tuj postulis ke oni devas enketi pri la okazintaĵoj. Rimarku ke tio estis sindefenda ago.

Sed kiam totalismaj registaroj buĉadas siajn manifestaciantajn civitanojn nenio okazas.

Kie estas la kondamnoj kaj plendkriegoj pri la hieraŭaj hombuĉadoj en Jemeno kaj Sirio?

Kie estas la kondamnoj kaj plendkriegoj pri la hodiaŭaj grenadoj?

Kie estas la ĝustaj proporcioj?

Kie estas la justeco?

Kie estas la ekvilibro?

Pliaj informoj…

…en la angla: http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4044337,00.html

…en la hispana: http://www.aurora-israel.co.il/articulos/israel/Titular/36080/

…en la franca: jam ne aperis

…en la itala: jam ne aperis

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Flugantaj malobservoj de la homaj rajtoj

En nia mondo daŭre okazas du fenomenoj. Ĉi tiuj du fenomenoj estas ligitaj al unu la alia.

1) Teroristoj en la Gaza-strio daŭre pafas raketojn kaj grenadojn en sudan Israelon.

2) La mondo silentas kaj fermas la okulojn antaŭ ĉi tiu unua fenomeno.

Jen anglalingva listo pri la raketoj kaj grenadoj pafitaj en sudan Israelon dum ĉi tiu jaro: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Palestinian_rocket_attacks_on_Israel,_2011

Se vi ne komprenas la anglan, bonvolu traduki la paĝon en iun lingvon kiun vi komprenas per la tradukilo de Google.

Jen filmeto kiu montras raketon kiu surteriĝas proksime al konstruaĵo kie homoj estas. Tio okazis la 31-an de januaro. Bonŝance la raketo ne trafis la konstruaĵon. Observu ke ĉiu raketo kaj grenado malobservas plurajn rezoluciojn kaj la homajn rajtojn!

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Israelo kaj la emociveka okupado

Rulantaj tankoj, ŝtonĵetantaj palestinaj junuloj, ardaj kaj emociplenaj paroloj ke la okupado estas kontraŭleĝa kaj ke Israelo tuj devas ĉesigi ĝin.

Tiel ŝajnas la okupado por ordinara homo. Kaj jes ja: laŭ rezolucio 242 Israelo devas retiriĝi el teritorioj kiujn la lando ekregis en jaro 1967. Tio estas la unua flanko de la afero. Sed troviĝas ankaŭ alia: la rezolucio ne nur devigas Israelon – ĝi devigas ankaŭ la palestinanojn kaj la najbarojlandojn de Israelo.

Troviĝas multaj opinioj pri multaj aferoj rilate al la konflikto en Mezoriento. La okupado ne estas escepto. Kutime oni opinias ke Israelo tuj devas retiriĝi el la okupataj teritorioj kaj ke Israelo malobservas internacian leĝon ne farante tiel. Sed bedaŭrinde la afero ne estas tiel simpla. La koncerna rezolucio ne nur devigas Israelon, sed ankaŭ la palestinanojn kaj ĉiujn aliajn landojn en la koncerna regiono. Se Israelo tiun rezolucion malobservas, tio samgrade koncernas aliajn landojn.

La rezolucio enhavas du gravajn punktojn: 1. Israelo retiriĝu el la teritorioj kiujn la lando ekokupis dum la plejlasta konflikto, 2. ĉiuj ŝtatoj en la regiono respektu la reciprokan teritorian integrecon, politikan sendependon kaj rajton ekzisti en paco ene de agnoskitaj landlimoj kaj en sekureco, senigitaj de minacoj kaj perfortaj agoj.

Do la situacio estas sufiĉe komplikega. Multaj el la najbarlandoj de Israelo entute ne agnoskas tiun landon. Tio signifas ke la postuloj de la rezolucio ne facile povas fariĝi plenumitaj. Tial ŝajnas – bedaŭrinde – ke ne troviĝas iuj tujaj solvoj al la problemoj.

Plej grave estas tamen ke oni minimumigas la homan suferadon kiel eble plej multe, kvankam la situacio estas tiel komplikega. Oni facile havigas tian bildon de la okupado ke ĝi kaŭzas tre multe da sufero al la palestinanoj, sed la paroloj de la konsekvencoj de la israela okupado estas ofte pli-malpli troigitaj. Nu, la okupado estas problema en multaj rilatoj kaj ĝi kompreneble kaŭzas iajn problemojn al la palestinanoj, sed konsiderante tion oni ankaŭ devas konsideri aliajn faktojn. Unu estas ke Israelo ne okupas teritoriojn senkaŭze. La okupataj teritorioj fariĝis okupitaj en milito kiu okazis antaŭ pli ol 40 jaroj kaj krome tiuj teritorioj fariĝis okupitaj en milito kiun ne komencis Israelo, sed ties najbaroj. La teritorioj fariĝis okupitaj en defenda milito. Post tiaj militoj ĉiuj demandoj kaj aferoj devas esti solvitaj per intertraktoj. Tiel estas ankaŭ en tiu ĉi kazo. Oni ja povas miri kial dum 40 jaroj ne des pli okazis koncerne tion, sed la neagnoskemo de Israelo fare de la najbaroj de tiu lando multe malhelpas.

Kelkaj asertas ke ekestiĝus paco se Israelo retiriĝus al la landlimoj de jaro 1967. Sed tiuj homoj forgesas ke Israelo ja estis malantaŭ tiuj landlimoj antaŭ jaro 1967 sed tamen ne daŭris la paco sed ja rompiĝis. La milito en jaro 1967 ŝanĝis la sekurecekvilibron de la koncerna regiono por ĉiu estonteco. Israelo estas tre malgranda lando kompare al siaj najbaroj kaj tial tiu lando ne povas ekzisti en kiaj ajn sekurecaj cirkonstancoj. Krome Israelo estis atakita denove en jaro 1973.

Israelo rajtas ekzisti en sekureco kaj paco ene de agnoskitaj landlimoj. Tial la retiriĝo de Israelo el la okupataj teritorioj ne povas okazi kiel ajn kiam ajn. La retiriĝo devas okazi lige kun la estiĝo de firma kaj daŭra paco kaj por ke tio povus okazi la najbaroj de Israelo ankaŭ havas propran respondecon.

La nuna situacio ŝajnas esti tuta plenhalto. La palestina estraro rifuzas intertrakti kaj multaj el la najbaroj de Israelo ankoraŭ ne pretas agnoski tiun landon. Tial ŝajnas ke la okupado daŭros. Fina solvo al la afero estas atingebla nur per intertraktoj. La nuna situacio estas trankvila, sed ne paca. Tial tiu ĉi sufiĉe trankvila situacio povas daŭri tiel longe kiel novaj maltrankvilaĵoj ne okazas. Israelo neniajn interesojn havas ekkomenci novajn maltrankvilaĵojn. Tial la daŭrigo de la situacio dependas de la najbaroj de Israelo.

Komplikegas la situacio. Tio estas tute klare. Sed ĝi fariĝas eĉ pli komplika se oni ne konsideras ke Israelo sole ne respondecas pri la situacio. Respondecas ankaŭ la najbaroj de Israelo.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Kial nur malĝojigaj novaĵoj el Mezoriento?

Ekde lundo almenaŭ 18 grenadoj kaj raketoj estis pafataj el la Gaza-strio en sudan Israelon de Hamaso kaj aliaj terororganizaĵoj. Kassam-raketo eksplodis proksime al infanejo en kibuco marde matene vundante 14-jaran knabinon kaj ŝokante plurajn aliajn.

Tia pafado klare estas malobservado de internaciaj leĝoj. Krome tia pafado malobservas plurajn rezoluciojn de la Konsilio de Sekureco.

Ĉu vi legis pri tiuj aferoj en via gazeto? Plej verŝajne ne, ĉar amaskomunikiloj ne raportas kiam Israelo estas atakata.

Pli da informoj…

…en la franca:
http://www.israel7.com/2010/12/israel-porte-plainte-a-l%E2%80%99onu/

…en la angla:
http://www.israelnationalnews.com/News/news.aspx/141278

…en la hispana:
http://www.aurora-israel.co.il/articulos/israel/Titular/33974/

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Denove kelkaj vortoj koncerne kial mi blogas pri Israelo

Mi jam antaŭe skribis koncerne kial mi blogas pri Israelo. En tiu ĉi artikolo mi donas pli da informoj koncerne kial mi blogas pri tiu lando.

Bedaŭrinde tia blogo kiel la mia aŭtomate enhavas sufiĉe multe da mencioj pri militado kaj aliaj malĝojaĵoj. Estas tamen neeble ne mencii tiaĵojn blogante pri Israelo kaj la konflikto en kiu tiu lando estas.

En la antaŭa blogaĵo koncerne kial mi blogas pri Israelo, mi skribis ke la internacia komunumo, la mondaj estroj kaj politikistoj, ŝajnas esti pli emaj kritiki la defendajn operaciojn de Israelo ol tiujn kiuj atakas kaj minacas Israelon.

Hodiaŭ Hizbulaho en suda Libano provizis sin per dekmiloj da raketoj. Hamaso en la Gaza-strio ankaŭ havas raketojn.

Hizbulaho kaj Hamaso ne provizas sin per raketoj por uzi ilin por defendaj kaŭzoj, kiel ordinaraj armeoj, sed ili provizas sin per raketoj por pafi al “simioj kaj porkoj”. Per tio ili celas judojn.

En la somero 2006 Hizbulaho pafis raketojn en Israelon kaj Israelo sin defendis. Hamaso kaj deko da aliaj terororganizaĵoj pafis raketojn en Israelon dum multaj jaroj. Israelo militis kontraŭ Hamaso en la vintro 2008-2009.

En Israelo oni ne parolas pri se okazas nova milito, sed oni parolas pri kiam okazas nova milito. Kaj Hizbulaho kaj Hamaso povus principe komenci pafi raketojn en Israelon kiun ajn tagon. En la antaŭa artikolo koncerne kial mi blogas pri Israelo mi klarigis kiel la mondo reagas en tia kazo.

Nuntempe estas sufiĉe trankvile en Mezoriento. Tiu trankvilo povus fakte daŭri eterne, se iu denove ne subite ekmilitus kontraŭ Israelo. Israelo povus ekzisti en paco kaj trankvilo, samkiel la palestinanoj povus vivi en paco kaj trankvilo en siaj teritorioj. La palestinanoj povus fondi propran ŝtaton en Cisjordanio kaj la Gaza-strio.

Kelkaj asertas ke Israelo estas militema kaj agresema. Mi ne konsentas. Israelo ĝis nun nur defendis sin kontraŭ atakoj de sia najbaraĵo. Mi ne diras ke Israelo estus farinta tion perfekte, sed oni ne scias ĉu iu alia lando estus agadinta pli bone estante en similaj situacioj.

Mi ĵus diris ke la trankvilo kiu nun regas en Mezoriento povus daŭri eterne. Pli antaŭe mi skribis ke kaj Hizbulaho kaj Hamaso disponas pri raketoj.

Plej verŝajne – bedaŭrinde – venos tago kiam Israelo denove devas fronti la minacon de tiuj ĉi raketoj kaj sin defendi. Tiam la internacia komunumo, la mondaj estroj kaj politikistoj, plej verŝajne kritikos la defendajn operaciojn de Israelo. Israelo estos plej verŝajne akuzata pro uzado de misproporcia perforto kaj troigita perforto – kiel antaŭe.

Kial mi skribas pri tio?

Mi skribas pri tio, tiel ke ni ĉiuj povus esti konsciaj pri tiuj ĉi aferoj. Mi skribas, ĉar mi volas ke homoj estu konsciaj ke Hizbulaho kaj Hamaso havas raketojn. Mi skribas, ĉar mi volas ke homoj estu konsciaj ke la tagon kiam Israelo denove devas sin defendi, Israelo ne estis tiu kiu komencis. Do oni ne tuj kulpigu Israelon.

La trankvilo povus daŭri. Hizbulaho kaj Hamaso havas raketojn. Israelo povus jam nun ataki tiujn ĉi terororganizaĵojn por detrui iliajn armilprovizejojn. Sed lastfoje koncerne Hizbulahon Israelo reagis nur kiam Hizbulaho komencis pafi. Lastfoje koncerne Hamason Israelo reagis nur post ok jaroj da konstanta pafado de raketoj kaj grenadoj en Israelon.

Troviĝas tiuj kiuj opinias ke Israelo estas militema kaj agresema. Sed ŝajnas ke Israelo estas sufiĉe pacienca.

Estas trankvile kaj tiu trankvilo povus daŭri kaj ĝi povus eĉ evolui ĝis paco. Oni ne scias kiam kaj kiu malamiko de Israelo la sekvan fojon rompos tiun ĉi trankvilon.

Mi tamen esperas pri unu afero:

Ne kulpigu Israelon tiun tagon.

Vi nun scias ke Hamaso kaj Hizbulaho sin provizis per raketoj. Ne por defendi sin, sed por pafi al “porkoj kaj simioj”.

Vi ankaŭ scias ke kiun tagon ajn tiuj ĉi raketoj povas ekflugi.

Sed pri tio ne kulpas Israelo.

Se la internacia komunumo de la mondo juste kaj ĝuste traktus Israelon, ili nun agadus koncerne la raketojn de Hizbulaho kaj Hamaso.

Sed tion ili ŝajne ne faras.

Sed atendu la tagon kiam Israelo sin denove devas defendi. Tiun tagon la mondo vekiĝas. Tiam oni plej verŝajne kritikas Israelon pro ties defendaj agadoj.

Sed kial oni hodiaŭ ne agadas kontraŭ Hizbulaho kaj Hamaso?

Kial?

Kial oni lasas Israelon sole fronti tiun ĉi “problemon”?

Kaj kial oni eĉ ne hontas pro kritiki Israelon la tagon kiam tiu devas sin defendi?

La tagon kiam la raketoj denove ekflugas kaj Israelo devas sin defendi, la mondo vekiĝas kaj miras kvazaŭ la raketoj estus ĵus aperintaj.

Sed tiel ne estas.

Hodiaŭ troviĝas dekmiloj da raketoj en la najbaraĵo de Israelo. Kaj Israelo estas lasita sole solvi tiun ĉi “problemon”.

Kaj la tagon kiam la problemo eksplodas oni ne hontas pro kritiki Israelon kiu sin defendas.

Memoru tiujn ĉi vortojn la tagon kiam vi per via televidilo vidas Israelon luktantan.

Memoru tiujn ĉi vortojn kiam la mondaj estroj alvokas al Israelo kaj Hizbulaho/Hamaso tuj ĉesigi la militadon.

Memoru tiujn ĉi vortojn kiam la mondaj estroj kritikas Israelon kaj nomas ilian defendan operacion “misproporcia kaj troigita”.

Tiam vi scias ke la raketoj ne estis ĵus aperintaj, sed ke ili jam dum longa tempo troviĝis en la najbaraĵo de Israelo.

Kaj ke la mondaj estroj estus povintaj ion fari antaŭe.

Sed ke ili nenion faris.

Sed lasis Israelon sole defendi sin – por denove esti kritikata pro tio.

Mi multfoje jam diris, sed mi denove unu fojon diras:

La mondo ne juste kaj ĝuste traktas Israelon.

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Mito: ”UNIFIL konservis la pacon en suda Libano”

Faktoj

En 1978 la Konsilio de Sekureco de UN ratifis la rezoluciojn 425 kaj 426 kiuj alvokis al Israelo fortiriĝi el libana teritorio kaj al la kreado de UN-taĉmento ”por konfirmi la fortiriĝon de israelaj taĉmentoj, restarigi internacian pacon kaj sekurecon kaj helpi la registaron de Libano certigi la restarigon de ties efektiva aŭtoritato en la regiono.”

La UN-taĉmento en Libano (UNIFIL) estas postenigita en suda Libano ekde jaro 1978. Ekde la alveno la tasko de UNIFIL estis malhelpi atakojn kontraŭ Israelo, subteni la libanan registaron kaj konservi pacon en tumultema regiono kiu estis superregata de terororganizaĵoj kaj kvazaŭmilitistaj taĉmentoj kiel OLP (Organizo por Liberigo de Palestino), la Armeo de Suda Libano kaj Hizbulaho. Dum la pli granda parto de ĝia historio UNIFIL aŭ fiaskis preventi konfliktojn aŭ silente apudstaris kiam teroristoj starigis armilejojn kiuj ebligis ilin komenci aŭ rekomenci intensajn atakojn kontraŭ Israelo. Sub la ”gardanta” okulo de UNIFIL suda Libano funkciis kiel preparejo por teroratakoj kontraŭ Israelo, kiuj kaŭzis du militojn kiuj povis esti malhelpitaj se la pacgardistoj estus farintaj sian laboron.

Post la milito en 2006, provokita de atakoj fare de Hizbulaho kontraŭ Israelo kaj la forkapto de tri el siaj soldatoj, la fiasko de UNIFIL evidentiĝis al ĉiuj. Prefere ol forlasi la ideon pri sendenta internacia taĉmento por konservi la pacon UN tamen decidis dungi similan taĉmenton kun iom pligrandigita tasko. Pase la rezolucio 1701 de la Konsilio de Sekureco de la Unuiĝintaj Nacioj, UN postulis pli grandan UNIFIL-taĉmenton ĝis 15 000 trupoj. Denove unu fojon oni promesis al Israelo ke ĝia sekureco estus plibonigita. Usonaj oficistoj diris ke Libano bezonus “fortikan” taĉmenton preventi Hizbulahon reestabli sin proksime al la bordoj de Israelo kaj preventi la teroristojn esti rearmitaj fare de Sirio kaj Irano. UN ankaŭ recertigis sian insiston ke Hizbulaho estu malarmita kaj ke la nura taĉmento kun armiloj estu la oficiala Libana Armeo.

Kvar jarojn poste estas denove evidente ke UNIFIL ne nur estas fiaskanta en sia tasko, ĝi povas esti faranta ekzakte la kontraŭon de pacgardado eblante Hizbulahon fariĝi eĉ pli granda minaco al la stabileco de Libano kaj al Israelo ol ĝi estis antaŭ 2006. Fakte hodiaŭ Hizbulaho estas pli bone armita ol iam antaŭe. En oktobro 2009 la israela sekureca servo taksis ke Hizbulaho enmagazenigis inter 40 000 kaj 80 000 raketojn kaj misilojn por uzado kontraŭ Israelo. En aprilo 2010 la usona ministro pri defendo Robert Gates asertis ke “Sirio kaj Irano provizas Hizbulahon per tiel multaj raketoj ke ili estas ĉe la punkto ke ili havas pli da misiloj ol la plejparto de la registaroj en la mondo”. UNIFIL operaciis tiel malkapable ke la situacio en suda Libano estas pli danĝera kaj eksplodema ol ĝi iam estis. Sub ĝia gardado Hizbulaho kreskis de malgranda kaj difektita terororganizaĵo en militistan taĉmenton kiu asistigis la libanan registaron kaj estas kreskanta minaco kontraŭ Israelo.

UNIFIL pruvis sin mem tiel tragike malkapabla ke ĝi estas nepova gardi eĉ la civilan loĝantaron. La 3-an de julio 2010 franca patrolo de UNIFIL-pacgardistoj estis malarmitaj de lokaj vilaĝanoj armitaj per nuraj ŝtonoj, bastonoj kaj ovoj. Tio evidente ne estas neordinara okazaĵo en Libano. Se pacgarda taĉmento de UN ne povas sin defendi kontraŭ aro da lokaj vilaĝanoj portantaj nenion pli fortikan ol bastonojn kaj ŝtonojn, kiel ni povas atendi ke ĝi venku kontraŭ la plej bone armita terororganizaĵo en la mondo?

Tradukita el la angla: Myth: “UNIFIL has kept the peace in southern Lebanon”

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.

Faktoj

En 1978 la Konsilio de Sekureco de UN ratifis la rezoluciojn 425 kaj 426 kiuj admonis Israelon fortiriĝi el libana teritorio kaj la kreadon de UN-taĉmento ”por konfirmi la fortiriĝon de israelaj taĉmentoj, restarigi internacian pacon kaj sekurecon kaj helpi la registaron de Libano certigi la restarigon de ties efektiva aŭtoritato en la regiono.”

La UN-taĉmento en Libano (UNIFIL) estas postenigita en suda Libano ekde jaro 1978. Ekde la alveno la tasko de UNIFIL estis malhelpi atakojn kontraŭ Israelo, subteni la libanan registaron kaj konservi pacon en tumultema regiono kiu estis superregata de terororganizaĵoj kaj kvazaŭmilitistaj taĉmentoj kiel OLP (Organizo por Liberigo de Palestino), la Armeo de Suda Libano kaj Hizbulaho. Dum la pli granda parto de ĝia historio UNIFIL aŭ fiaskis preventi konfliktojn aŭ silente apudstaris kiam teroristoj starigis armilejojn kiuj ebligis ilin komenci aŭ rekomenci intensajn atakojn kontraŭ Israelo. Sub la ”gardanta” okulo de UNIFIL suda Libano funkciis kiel preparejo por teroratakoj kontraŭ Israelo, kiuj kaŭzis du militojn kiuj povis esti eviteblaj se la pacgardistoj estus farintaj sian laboron.

Post la milito en 2006, provokita de atakoj fare de Hizbulaho kontraŭ Israelo kaj la forkapto de tri el siaj soldatoj, la fiasko de UNIFIL evidentiĝis al ĉiuj. Prefere ol forlasi la ideon pri sendenta internacia taĉmento por konservi la pacon UN tamen decidis dungi similan taĉmenton kun iom pligrandigita tasko. Pase la rezolucio 1701 de la Konsilio de Sekureco de la Unuiĝintaj Nacioj, la UN postulis pli grandan UNIFIL-taĉmenton ĝis 15 000 trupoj. Denove unu fojon oni promesis al Israelo ke ĝia sekureco estus plibonigita. Usonaj oficistoj diris ke Libano bezonus “fortikan” taĉmenton preventi Hizbulahon reestabli sin proksime al la bordoj de Israelo kaj preventi la teroristojn esti rearmitaj fare de Sirio kaj Irano. La UN ankaŭ recertigis sian insiston ke Hizbulaho estu malarmita kaj ke la nura taĉmento kun armiloj estu la oficiala Libana Armeo. 

Kvar jaroj poste estas denove evidente ke UNIFIL ne nur estas fiaskanta en sia tasko, ĝi povas esti faranta ekzakte la kontraŭon de pacgardado eblante Hizbulahon fariĝi eĉ pli granda minaco al la stabileco de Libano kaj al Israelo ol ĝi estis antaŭ 2006. Fakte hodiaŭ Hizbulaho estas pli bone armita ol iam antaŭe. En oktobro 2009,la israela sekureca servo taksis ke Hizbulaho enmagazenigis inter 40 000 kaj 80 000 raketojn kaj misilojn por uzado kontraŭ Israelo. En aprilo 2010 usona ministro pri defendo Robert Gates asertis ke “Sirio kaj Irano provizas Hizbulahon per tiel multaj raketoj ke ili estas ĉe la punkto ke ili havas pli da misiloj ol la plejparto de la registaroj en la mondo”. UNIFIL operaciis tiel malkapable ke la situacio en suda Libano estas pli danĝera kaj eksplodema ol ĝi iam estis. Sub ĝia gardo Hizbulaho kreskis de malgranda kaj difektita terororganizaĵo en militistan taĉmenton kiu asistigis la libanan registaron kaj estas kreskanta minaco kontraŭ Israelo.

UNIFIL pruvis sin mem tiel tragike malkapabla ke ĝi estas nepova gardi eĉ la civilan loĝantaron. La 3-an de julio 2010 franca patrolo de UNIFIL-pacgardistoj estis malarmitaj de lokaj vilaĝanoj armitaj per nuraj ŝtonoj, bastonoj kaj ovoj. Tio evidente ne estas neordinara okazaĵo en Libano. Se pacgarda taĉmento de UN ne povas sin defendi kontraŭ aro da lokaj vilaĝanoj portantaj nenion pli fortikan ol bastonojn kaj ŝtonojn, kiel ni povas atendi ke ĝi venku kontraŭ la plej bone armita terororganizaĵo en la mondo?

Tradukita el la angla: Myth: “UNIFIL has kept the peace in southern Lebanon”
http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/myths2/exclusives.html#a131

La mondo malsanas: nemoralaj bildoj kaj judaj kolonioj estas pli interesaj ol nemoralaj grenadoj

Jen ia analizo de la lastatempa raportado pri la konflikto en Mezoriento:

Tiuj kiuj daŭre sekvas la raportadon pri okazaĵoj en la mondo tutcerte memoras la novaĵon pri la nemoralaj bildoj kiujn israela soldatino publikigis en Facebook, kio okazis proksimume antaŭ unu monato. Jes ja, aĉa konduto de soldato. Kritikinda kaj kritikenda okazaĵo kaj ankaŭ raportinda kaj raportenda.

Alia novaĵo, pli freŝa ol tiu pri la nemoralaj bildoj, estas ke dum la pasinta semajno el la Gaza-strio estis pafitaj grenadoj – kiuj enhavis fosforon.

Ĉu vi estas aŭdinta pri tio? Verŝajne ne. Nu, kial? Ĉar la amaskomunikiloj ne raportas pri tiaĵoj.

Kiam israela soldatino publikigas nemoralajn bildojn la tuta mondo estas sciigita, sed kiam la malamikoj de Israelo pafas fosforajn grenadojn al civilulojn la mondo ne estas sciigita.

Kial?

Ĉar la monda amaskomunikilaro aĉas. Ĉar la mondaj estroj kaj politikistoj agadas laŭ duecaj normoj.

Koncerne la grenadojn troviĝas multaj problemoj: ili estas ĉiuj malobservoj de la homaj rajtoj. Krome ili okazas dum la novaj pacaj intertraktoj inter Israelo kaj la palestinanoj. Krome uzado de fosforaj armiloj kontraŭ civiluloj estas kontraŭleĝe laŭ internacia juro.

Ĉu tiuj estis ĉiuj problemoj? Ne. Troviĝas aliaj problemoj: la homrajtaj organizaĵoj silentas. Okazis neniaj ajn reagoj de Amnestio Internacia aŭ Human Rights Watch. Mi almenaŭ nenion rimarkis el miaj esploroj. Krome mi volas diri ke tiuj ĉi homrajtaj organizaĵoj estas konataj pro tio ke ili rapide emas kritiki Israelon, sed kiam Israelo estas atakata tiuj ĉi organizaĵoj ŝajnas dormi.

Tio estas laŭ mi la plej granda malhelpaĵo al paciĝo en la Mezoriento: pri kelkaj okazaĵoj oni ne raportas. La mondo ne vidas (aŭ ne volas vidi) kelkajn okazaĵojn. Oni silentas.

Fina, firma kaj daŭra paco ne eblas tiel longe kiel la mondo ne pretas kontraŭlabori la veran kaŭzon de la konflikto – la teroradon. Sed tio siavice ne eblas se oni ne pretas vidi la aferon.

En la nunaj intertraktoj inter Israelo kaj la palestinanoj la judaj kolonioj estas daŭre menciataj kiel malhelpaĵo al paciĝo. Sed kiel estas pri la daŭra pafado de raketoj kaj grenadoj en Israelon fare de teroristoj? Ĉu ne tio estas malhelpaĵo al paciĝo?

Grenadoj estis pafitaj en Israelon dum la pasinta semajno. Tio estas malobservo de la homaj rajtoj. Tio estas krima ago. Tio estas kondamnenda ago. Sed kie estas la kritikaj voĉoj?

La judaj kolonioj estas asertataj esti malhelpaĵo al paciĝo. Tio ne veras. La kolonioj estas intertraktebla kaj solvebla afero. Kontraŭe la daŭra terorado, kaj la daŭra silentado kaj nekritikado de tio, estas grandaj malhelpaĵoj al paciĝo.

La palestinaj estroj cedu ĉiun perforton. Ili komencu kontraŭlabori la teroradon. Ili arestu teroremulojn.

La mondaj estroj kaj politikistoj komencu kritiki la terororganizaĵojn kaj la palestinajn estrojn. Ili postulu konkretajn paŝojn al cedo de ĉia perforto.

Mi estas realisto: sen tio la paco ne estos atingita. La intertraktoj fiaskos.

Tiel longe kiel la mondo pli interesiĝas pri nemoralaj bildoj kaj judaj kolonioj ol grenadoj, paciĝo ne eblas.

Pri la fosforaj grenadoj en diversaj lingvoj:

La angla: http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=188206

La itala: http://www.informazionecorretta.com/main.php?mediaId=8&sez=120&id=36463

La hispana: http://yahel.wordpress.com/2010/09/15/hamas-ataco-a-israel-con-bombas-de-fosforo/

La franca: http://www.courrierinternational.com/breve/2010/09/17/le-hamas-attaque-avec-du-phosphore

La germana: http://www.eip-news.com/2010/09/hamas-benutzt-phosphorbomben-gegen-israel/

La rusa: http://www.svobodanews.ru/archive/ru_news_zone/20100916/17/17.html?id=2159521

Tiu ĉi afiŝo estas publikigita en tri lokoj samtempe:
miajpripensadoj.wordpress.com, Esperanto.com kaj Ipernity.
Listo de ĉiuj artikoloj.